“Vroeger bestond dat allemaal niet, hoor!”, “Ze moet gewoon niet zo verlegen zijn”. Veel mensen hebben beelden bij hoogsensitiviteit die niet kloppen. Ouders lopen hierdoor regelmatig tegen onbegrip aan. Vier mythes ontkrachten we hier.
1. Vroeger bestond hoogsensitiviteit niet.
Hoogsensitiviteit is een eigenschap die altijd al bij ongeveer 20% van de bevolking voorkomt. Vroeger was het echter makkelijker om te gaan met deze eigenschap. In de eerste plaats omdat het leven minder hectisch was, en in de tweede plaats omdat de pluspunten van hoogsensitiviteit (bedachtzaam, plichtsgetrouw, rechtvaardig, complexiteit kunnen hanteren en loyaal) vroeger meer gewaardeerd werden. Daardoor was het minder een ‘issue’. Nu hebben hoogsensitieve personen vaak het gevoel dat zij niet goed mee kunnen draaien.
Een mooi bewijs dat hoogsensitiviteit altijd al bestaan heeft, is dat ook in de dierenwereld te zien is dat een deel van de dieren extra oplettend en gevoelig is. Deze dieren zorgen ervoor dat de diersoort bedreigingen overleeft.
2. Hoogsensitief is niets anders dan verlegen zijn
Als bezoek binnenstormt en allerlei vragen op het kind afvuurt, en je kind reageert niet meteen, dan komt vaak de opmerking: “o, je bent verlegen’. Verlegenheid wordt dan vooral gezien als de angst voor anderen.
De reden dat een hoogsensitief kind niet meteen reageert ligt echter in andere oorzaken. Door de gevoeligheid komen bij bezoek heel veel prikkels op het kind af. ‘Wie zijn er, wat doen ze, hoe kijken ze, wat zeggen ze, en wat bedoelen ze daarmee?’ Deze prikkels moet het kind allemaal verwerken. Als iemand dan een vraag stelt komen daar nog meer prikkels bij: ‘wat bedoelt diegene precies, is dit een grapje, wat kan ik het beste antwoorden, want ik mag niet brutaal zijn’. Terwijl het gedachteproces nog bezig is, heeft de volwassene zich al afgewend. En het etiketje ‘verlegen’ geplakt. Het kind heeft niet eens de kans gehad te antwoorden.
Het gedrag dat als verlegen wordt gezien, is dus vooral ‘intense verwerking’ van alle prikkels.
3. Vooral meisjes zijn hoogsensitief
Hoewel het niet meer zo zwart/wit is als in eerdere generaties, bestaat nog steeds het idee dat het voor jongens niet goed is om gevoelig te zijn. Hoogsensitiviteit komt echter net zoveel voor onder jongens, als onder meisjes. Ook in ons onderzoek zien we een 50/50-verdeling terug.
Hoogsensitieve vaders hebben het vaak lastig gehad in hun jeugd, en sommige vaders ervaren daar nu nog de gevolgen van. Mijn wens is dat we onze hoogsensitieve jongens laten ervaren dat hun gevoeligheid geen tekortkoming is, maar een kwaliteit.
4. Hoogsensitiviteit is maar zweverig
Vaak hoor ik “Ik heb niets met dat zweverige gedoe, hoor”, als hoogsensitiviteit ter sprake komt. Hoogsensitiviteit is in mijn ogen helemaal niet zweverig. Het is een eigenschap met voor- en nadelen. Als je je eigen sensitiviteit beter begrijpt, weet je ook beter hoe je het tot je voordeel kunt maken. Die weg is helemaal niet zweverig, maar heel praktisch.
Waarschijnlijk komt deze mythe ook doordat vaak aan spiritualiteit wordt gedacht bij het woord hoogsensitiviteit. Het klopt dat sommige mensen door hun gevoeligheid ook entiteiten of geesten waarnemen, niet iedereen kan dat echter!
Uit ons onderzoek komt dat bijna een derde van de kinderen op één of andere manier spiritueel gevoelig is. Van deze kinderen ziet ongeveer de helft geesten, en een kwart heeft contact met overledenen. De spiritualiteit kan ook zitten in het ‘weten’ van dingen die zij eigenlijk niet zouden kunnen weten. Hoewel spiritualiteit onderdeel kan uitmaken van hoogsensitiviteit is hoogsensitiviteit dus veel breder.
Ik ben hoogsensitief en zo ben ik uw artikel over intense verwerking tegengekomen. Ik vond alles in dat artikel zeer herkenbaar, zoals ook alles wat ik tot nu toe gelezen heb over hoogsensitiviteit. Daarom was ik ook zeer verbaasd toen ik in het volgende artikel waarop ik geklikt heb, deze paragraaf tegenkwam:
“Het klopt dat sommige mensen door hun gevoeligheid ook entiteiten of geesten waarnemen, niet iedereen kan dat echter! Uit ons onderzoek komt dat bijna een derde van de kinderen op één of andere manier spiritueel gevoelig is. Van deze kinderen ziet ongeveer de helft geesten, en een kwart heeft contact met overledenen.” Nu ben ik zeer benieuwd hoe jullie dit onderzoek gedaan hebben. Kan dit onderzoek ergens teruggevonden worden ? Werd dat wetenschappelijk uitgevoerd ? Door wie en volgens welke parameters ? Als een hoogsensitief persoon die het belangrijk vind dat we erkenning krijgen in een voor de rest niet hoogsensitieve maatschappij, heb ik een zeer groot probleem met zulke claims die al het goede werk en onderzoek dat tot nu toe gedaan is, kan ondermijnen en vernietigen.
Dat onderzoek heb ik zelf uitgevoerd, maar is nog niet gepubliceerd. Ik ben van huis uit sociaal-wetenschappelijk onderzoeker en heb dit onderzoek volgens de regelen der kunst uitgevoerd. Een kanttekening bij de aantallen is dat ze gerapporteerd zijn door de ouders. Mogelijk weten zij niet wat hun kinderen allemaal ervaren. Onder volwassenen kwam ik echter vergelijkbare aantallen tegen. Ik ben het met je eens dat het belangrijk is te streven naar objectieve informatie over deze eigenschap.
Beste,blij met je artikel. Hierdoor vind ik veel van mezelf terug. Ik ben hoog sensitief en heb leren omgaan hiermee. Dat men geesten en overledenen ziet zowel op jonge als op oudere leeftijd heb ik ook meegemaakt. Doch dit is niet wetenschappelijk vast te stellen daar het momentopnames zijn, tenslotte is dit iets dat je stilhoud daar mensen je als gek zijnde beschouwen.Ik weet in mijn jonge jaren hebben geesten me vaak tegengehouden, nadien begreep ik waarom. Mijn grootmoeder heb ik naar het licht gebracht, ik was de enige die wist om welk uur ze gestorven was, werd erdoor uitgelachen of ze zeiden oei van u word ik bang hoor.Als hoog sensitief weet en zie je veel meer dan een gewone mens, ikzelf ervaar het als een pluspunt je weet veel meer waarop je uzelf kan voorbereiden of het kan draaien zoals het positieve in het negatieve zien, het maakt je leven eenvoudiger, gemakkelijker. Niemand heeft ooit begrepen wat er met mij was dan dat ik een verlegen dom moeilijk kind was en dit terwijl ik een heel hoge EQ en IQ heb.