Pijn

Pijn is iets heel persoonlijks. De een heeft een hogere pijngrens dan de ander. Waar de een nauwelijks iets merkt van een sneetje of blauwe plek is dezelfde verwonding voor een ander heel aanwezig.

Prikkelverwerking

Zo geldt het ook voor hooggevoelige kinderen. Het voelen van pijn, hoort bij onze prikkelverwerking. Het is ook heel nuttig. Wanneer mijn lijf een pijnprikkel afgeeft op het moment dat ik mij brand aan een verwarming die te heet is, laat ik het de volgende keer wel uit mijn hoofd om nog dichterbij te komen. De pijnprikkel waarschuwt ons, dat we ergens ver vandaan moeten blijven, of ergens mee moeten stoppen.

De prikkelverwerking loopt soms wat anders

Wat je vaak ziet is dat de prikkelverwerking bij hooggevoelige kinderen wat anders verloopt dan bij kinderen die deze karaktereigenschap niet bezitten. Ze hebben wat langer de tijd nodig om de situatie te overzien. Gaan pas fietsen wanneer ze er zelf van overtuigd zijn dat ze het kunnen. Zijn vaker slechte eters, omdat ze last hebben van alle verschillende texturen in hun mond. Dat ze anders met pijn omgaan is dan ook niet zo heel verwonderlijk.

Pijn registeren

Er zijn kinderen die de pijn minder goed registreren. Wanneer wij als ouder denken dat ze zich vast pijn hebben gedaan, geeft het kind geen kik. Speelt het gewoon verder en raakt het alleen maar geïrriteerd van de vraag of het wel gaat.

Klagen

Er zijn ook kinderen die de pijn heel goed registreren. Deze kinderen kunnen dagen lang last blijven houden van die blauwe plek op hun scheenbeen. Blijven klagen over een te kort geknipte nagel of vragen om alles een pleister. Ook wanneer deze in onze optiek niet nodig is.

Pijn is maar tijdelijk

Veel mensen zijn opgevoed met het idee, dat pijn wel weer overgaat. Dat het allemaal wel meevalt. Dat je een pleister alleen nodig hebt wanneer er sprake is van bloed.

Aanstellen

Voor de gevoelige kinderen die de pijn erg goed registreren is dit knap lastig. Zij krijgen vaak de opmerking dat ze zich aanstellen, dat het wel meevalt of dat het zo weer over is.
Hun lijf vertelt hen echter iets anders. Hun lijf blijft langer in die alarmfase. Houdt de pijnprikkel actief en registreert nauwkeurig wat beweging van die vinger of dat been doet met de pijnlijke plek.

Pijn is relatief

Pijn is daarom relatief. Waar de een heel goed tegen kan en geen hinder ervaart, legt het de ander lam. Er is geen absolute waarheid. Je kind ervaart deze pijn wel degelijk en stelt zich niet aan. Zeggen dat het zo weer overgaat of dat het niet zoveel voorstelt is dan ook volkomen zinloos.
Het is zoiets als zeggen niet te krabben wanneer je gestoken bent door een mug. Het is bijna onmogelijk om niet op deze prikkel te reageren en van de muggenbult af te blijven.

Omgaan met de pijntjes van je kind

Wat je kunt doen om je kind te ondersteunen is het in ieder geval serieus te nemen. Het helpt al ontzettend wanneer je kind hoort ‘ wat vervelend dat je je pijn hebt gedaan.’ Laat je kind op niveau dealen met de pijn. Vraag je kind wat zou kunnen helpen. Soms is een pleister fijn, ook al is deze niet nodig om het bloeden te stoppen. Wanneer een pleister wat strakker om een vinger wordt gedaan bijvoorbeeld, zorgt dit voor wat meer druk dat de pijnprikkel overstemt. Dit geeft je kind veel meer rust dan wanneer het steeds de pijn op die plek voelt.
Soms helpt het om even een beetje water te drinken. Er komt veel stress kijken bij pijn. Door het drinken van water kunnen deze afvalstoffen makkelijker het lijf verlaten.
Afleiding kan ook helpen voor je kind. Door samen een boekje te lezen, een liedje te zingen of een spelletje te spelen.

Laat je kind hierin kiezen wat het fijn vindt. Op die manier behoudt je kind de regie en leert het bij zichzelf herkennen wat kan helpen om met pijn om te gaan.

JORIEKE KROEZE (1987) werkt als Hooggevoeligheidsdeskundige in haar eigen praktijk.
Hierin begeleid ze hooggevoelige kinderen en hun ouders om beter te leren omgaan met de hooggevoeligheid van het kind. Ze schrijft graag over hooggevoeligheid omdat ze merkt dat er veel behoefte is aan praktische tips die gemakkelijk toe te passen zijn in het gezinsleven. Haar missie is om kinderen en hun ouders de juiste handvatten te geven zodat ze zelf aan het roer staan en invloed kunnen uitoefenen op de uitdagingen die hooggevoeligheid kan bieden. Lees meer over Jorieke op www.joriekekroeze.nl

Please follow and like us: