Niet toch? Je wilt hip and happening door het leven. Op de hoogte van alle nieuwe trends. Geliked op facebook. Mooi op Instagram. Hightea-en met collega’s, op stap met vriendinnen, gaan winkelen. En dat weer allemaal op social media zetten. En o ja, cultuur moet ook nog bijgehouden. Dus hup naar de laatste film die je gezien móet hebben en de nieuwste hippe club in de stad met een trendy cocktail van dat moment. Gin-tonic is geloof ik alweer uit (toch bijzonder dat iedereen om hetzelfde moment dezelfde smaak blijkt te hebben: gin-tonic, caipirinha, aperol spritzer).
‘Ik wil thuis zijn’
Ken je dat ? Dat je midden in de nacht in een hippe club staat met een drankje en vrienden en vriendinnen en dat je ineens om je heen kijkt (in een klap nuchter) en denkt: Wat doe ik hier in godsnaam? Ik wil thuis op de bank met een kop thee zonder herrie en mensen.
Vooral meedoen, vooral niet saai zijn. Vooral roepen op facebook waar je nu weer ingecheckt bent met lachende selfie erbij. Als je dat allemaal niet doet kun je het gevoel hebben dat je totaal geen sociaal leven hebt. En dan heb je ook nog de sociale druk om het druk te hebben want dan stel je wat voor. Ik zie weleens een opgetrokken wenkbrauw als ik vertel dat we het hele weekend niks hebben gedaan. Ja, gewandeld en dat was het dan. Niet de hipste bezigheid en ik maak er ook geen selfies van.
Saai?
Ben ik dan saai? Ik vind van niet. Ik heb een prachtige film gezien, lekker met z’n tweeën op de bank gehangen ieder verzonken in een boek. Ik heb een diepgaand gesprek gevoerd met mijn lief over dingen die er echt toe doen. En ik heb uitgerust en mezelf weer opgeladen van een drukke werkweek. Genoten van de stilte. Of juist van muziek met een kaarsje en een wijntje. Heerlijk! En broodnodig! Als HSP verwerk je indrukken veel dieper. Er komt zoveel meer binnen dan bij de gemiddelde mens. Je hebt tijd en ruimte nodig om het allemaal te verwerken. Liefst alleen en in een rustige omgeving. Liefst een beetje saai dus zonder al te veel prikkels want daar zit je al vol mee.
Volle agenda
Ik vind het ook altijd een beetje tegenvallen en overgewaardeerd dat overal naar toe gaan en het privé heel druk hebben. Ik vergis me ook altijd. Als het wordt voorgesteld denk ik: leuk! En in de fase van verheugen ook nog. Maar dan kruipt de datum steeds dichterbij en dan krijg ik er steeds minder zin in. Want: mijn agenda is alweer volgelopen. Toen ik het inplande stond er nog niks omheen en dan lijkt het ineens iets wat moet. Herkenbaar? Ik ben al allerlei uitvluchten aan het bedenken hoe ik er fatsoenlijk onderuit kan zonder iemand te kwetsen en vooral zonder mezelf een suffe doos te vinden. Dat is nog het lastigst. De druk ligt hoog. Er wordt heel wat gezelligheid 
van je verwacht. Maar ik heb er vaak de puf niet voor, te overprikkeld, te veel in een week en daardoor geen zin in. Kun je dat aan jezelf toegeven: geen zin in? Geef je jezelf permissie om dan maar een grijze muis te zijn?
Gun jij jezelf dat? Of vind je dat nog lastig? Hoe saai mag jij zijn van jezelf?
Grijze muis
En is dat ook wel echt zo? Met je rijke innerlijke leven. Je droomwereld en je fantasie. Je helemaal op kunnen gaan in een film alsof je er echt bij bent? Maar dat ziet niemand. En staat niet leuk op social media. Het is de kunst om voor jezelf te kiezen en niet mee te gaan in verwachtingen. Als je er geen zin in hebt is dat een uitstekende reden. Nu nog leren om dat ook te zeggen! Ik ga niet mee want ik heb er geen zin in… Durf je dat? Of ga je weer smoesjes verzinnen. Ik heb geen oppas. Ik ben ziek. Ik moet met mijn kanarie naar de dierenarts.
Moordzaak opgelost
Ik heb ’t een paar keer geprobeerd en het voelt veel beter om eerlijk te zeggen dat je te moe bent of geen zin hebt. En de reacties waren ook goed: ‘Wat fijn dat je dat zo durft te zeggen. Ik zou willen dat ik dat kon’. En wie er niet mee om kan gaan: jammer dan! Ik trek me er steeds minder van aan wat een ander vindt. En het label ‘saai’ heb ik ook aan de kant gegooid. Ik ben dit weekend in London geweest om samen met Sherlock Holmes een ingenieuze moord op te lossen (hoera voor Netflix!). Kom daar maar eens om in je hippe club!
Anouk Philips is een zeer ervaren coach op het gebied van hoogsensitiviteit en het is haar missie om mensen die hoogsensitief zijn te leren om Gelukkig Hoogsensitief ! te worden. Haar praktijk is gevestigd in Sittard. Zij coacht ook via Skype.
