Door: Vanessa Gevers  

Op mijn blogsite hebben jullie me al een beetje leren kennen. Naast bijvoorbeeld ‘leergierig’, ‘open’ en ‘eerlijk’ is een ander ‘stempeltje’ wat ik heb dat ik hooggevoelig ben. Een mooie eigenschap waar ik heel blij mee ben, maar ook dat is een oorzaak geweest voor mijn bore-out en een complicerende factor in mijn herstel.

Hooggevoeligheid houdt heel simpel gezegd in dat prikkels harder binnenkomen dan bij de meeste mensen. Vooral als ik moe ben (zoals na te drukke dagen of tijdens mijn bore-out) komen dingen als geluid en licht hard en fel binnen. Mensen met migraine zullen misschien herkennen hoe dit voelt. Hoogsensitief zijn betekent voor mij ook dat ik intuïtief aanvoel en overneem hoe anderen zich voelen, van sommigen duidelijker dan van anderen. Het stelt mij in staat een betere coach te zijn en intenser te genieten. Ik zou niet zonder willen, al kan het ook vermoeiend zijn.

Hoewel ongeveer 15-20% van de mensen (en dieren) duidelijk gevoeliger is dan gemiddeld, had ik er nog nauwelijks van gehoord voordat ik een collega sprak over mijn bore-out. En ik was niet de enige voor wie de term onbekend terrein was, want ik liep tegen nogal wat onbegrip op als ik er over sprak. Zowel over mijn bore-out als over mijn hooggevoeligheid trouwens. Ik werd al snel als ‘zwak’ en ‘overgevoelig’ bestempeld door een aantal mensen in mijn omgeving. Erg jammer, want als ik iets ben is het sterk. De eigenwijze doorzetter in mij heeft er ook wel wat schuld aan dat ik in die bore-out terecht gekomen ben. 😉

Toen ik uit het gesprek met die collega kwam ben ik meteen gaan googlen en wat een herkenning. Zelfs dat ik in de pauze op school vroeger altijd het liefst met mijn rug tegen een muur aan stond werd als voorbeeld aangehaald. Het besef: Ik ben niet de enige, deed en doet me goed. Zelfs al werd en word ik nog vaak raar aangekeken als ik goed voor mezelf probeer te zorgen. Sinds ik weet dat ik hooggevoelig ben (weten of jij het ook bent? Doe de test  van Aron of de test op de site) leer ik steeds beter mijn eigen gebruiksaanwijzing kennen en daar mijn leven (weer) naar in te richten. Doordat je van jongs af aan wordt geleerd je aan te passen aan de massa en de geldende omgangsnormen was ik mezelf kwijtgeraakt.

Op zich is er natuurlijk niets mis met leren wat sociaal wenselijk is, zoals je aan wetten houden en zo. Toch is mijn hoop voor alle kinderen (hooggevoelig of niet) dat er, ondanks alle drukte, thuis en op school aandacht en ruimte is voor wie zíj zijn. Zodat ze op kunnen groeien terwijl ze dicht bij zichzelf blijven, doen waar ze blij van worden en dat ze een bore-out of burn-out bespaard blijft. Aanhoudende stress is ongezond en wordt voor een groot deel veroorzaakt doordat je niet volledig in je element bent. Is het niet veel fijner om met z’n allen lekker authentiek onszelf te zijn en gebruik te maken van al onze kwaliteiten? Elkaar aan te vullen met respect en waardering voor het verschil? Gelukkig heb ik het idee als ik lees over nieuwe schoolvormen, de groeiende bekendheid van mindfulness en dergelijke dat we langzaamaan die kant opgaan.

I know, als je niet hooggevoelig bent is het lastig je voor te stellen hoe het voelt. Een poging: hoe zou het voor jou voelen als er 100 mensen dicht om jou heen staan te schreeuwen en stampen? Dat is ongeveer hoe het voor mij voelt om een drukke winkel in te gaan. In die zin zijn de laatste weken van december wel lastig, met al die kerstrecepties, feestdagen en dit jaar ook het afscheid van mijn vaste baan wat uitgebreid werd gevierd.
Hoewel ik feestjes heel gezellig vind en graag bij mensen ben van wie ik hou in welke vorm dan ook, put het mij ook uit. Veel mensen in een kleine ruimte, veel gepraat en geroezemoes, het sloopt me. Vorige week donderdag vierde ik bijvoorbeeld mijn afscheid van mijn vaste baan (ik ben nu fulltime zelfstandig coach) en gisteren (woensdag) had ik eindelijk het gevoel dat ik mijn energie weer terug had. Van alle prikkels van afgelopen week moest ik echt even bijkomen: veel slapen, rustig aan doen en alleen zijn. En dingen doen die me energie geven, zoals bloggen 😀

Please follow and like us: