Dat onze dochter zich niet alles maar gewoon liet aanleunen werd al duidelijk bij de geboorte. Madam wilde het daglicht niet aanschouwen en toen ze dat eenmaal wel deed liet ze haar afkeur daarvan duidelijk merken.
Er is iets met haar
In de kraamperiode en de maanden daarna werd ons natuurlijk al snel duidelijk dat ze niet “makkelijk” was. Als in, ze huilde veel, ik heb ongeveer 12 verschillende flessen aan geschaft, aan de borst wilde ze niet en alleen al de fles geven moest bijna in de houdgreep.
Ze hield toen al niet van “moeten”. Ik heb zelf de periode als baby met haar niet als zwaar ervaren. Ik leek op de één of andere manier wel aan te voelen dat ze iets anders nodig had en betrok het niet op mezelf.
Maar bij het ouder worden kwamen ook steeds heftigere driftbuien. Denk aan op de grond liggen voor de autodeur, overstrekken in de buggy, een keer bijten, een keer slaan, gooien met deuren, schreeuwen, maar wanneer ik daar boos om werd, raakte ze volledig overstuur. Ze wilde dan niets anders dan bij mij zijn. Aan me vast klampen. Het moest weer goed zijn. Harmonie.
Hoogsensitief
Dat ik zelf hoogsensitief was wist ik toen al wel, maar negeerde ik nog hardnekkig. Lastig gedoe en ik had geen zin daar rekening mee te houden. Maar wanneer je elke dag samen leeft met een mini spiegel begin je wel over dingen na te denken.
Met de wetenschap van wat hoogsensitiviteit met mij deed toen ik klein was kon ik het reflecteren op haar. Ik moest haar veiligheid, structuur maar ook discipline bieden. Alleen had ze bepaalde karaktertrekjes die ik niet kon rijmen met hoogsensitiviteit. Het voelde alsof er nog iets anders was, waar ik de vinger niet op kon leggen.
Toen ze 4 jaar was ben ik ’s avonds gaan Googelen op “kind van 4 jaar wil altijd pyjama uit”. Een rare zoekterm, maar ik voelde aan alles dat er een reden was waarom die pyjama uit moest. Het was iets waar ze heel duidelijk in was en wat moest en zou gebeuren. Zo is dat ook een tijd lang gebleven met bepaalde kleding niet willen dragen, absoluut geen knot in willen en ik kan nog wel even doorgaan.
Sterke wil
Toen ontdekte ik dat ze naast hoogsensitief ook strong willed is. Strong willed is een eigenschap die nog niet veel onderzocht is. Maar toen ik de kenmerken van deze eigenschap las, wist ik, dit is Demi. Ze staat voor haar mening, wijkt daar niet van af. Ze heeft een hele sterke eigen wil, maar daarnaast kan ze zich ook heel schuldig voelen wanneer ze ziet dat ze daar bepaalde gevoelens bij anderen mee oproept. Ze benoemt het dan ook. “Mam ik voel me nu schuldig omdat ik het gevoel heb dat ik jou een rotgevoel heb gegeven door wat ik zei”. Ze heeft best een stoere buitenkant en oogt als een meisje dat overal met gemak op afstapt. Dit leidt wel eens tot onbegrip bij mensen wanneer ze zien dat ze moeite heeft met bepaalde dingen zoals bijvoorbeeld een kinderfeestje.
Door deze eigenschap ervaart met ze grote regelmaat overprikkeling. Afremmen is dan soms lastig, want zodra ze eventjes de rust weer gevonden heeft staat ze klaar voor het volgende avontuur.
Balans
Balans vinden is niet altijd makkelijk. Je kunt nu eenmaal een kind dat graag van alles onderneemt niet steeds binnen 4 muren houden en je kunt haar ook niet overal tegen beschermen. Wel kan ik ervoor zorgen dat thuis haar veilige basis is. Dat ze hier tot rust kan komen. En dat wij als ouders begripvol zijn over haar gevoelens.
Tips
Hierbij deel ik wat tips die voor ons als ouders heel goed uitpakken:
- Zorg voor rustplekken in huis en een eigen afkoelplekje waar ze plaats kan nemen als het te druk is in haar hoofd;
- Zwak problemen bij haar niet af als iets wat er niet toe doet, hoogsensitieve kinderen ervaren alles namelijk veel intenser;
- Als ze een grappige opmerking maakt in het openbaar en veel mensen moeten lachen zorg dan dat jij neutraal bent en er voor haar bent, vaak ervaren ze het niet als om lachen, maar uitlachen en dat zorgt ervoor dat ze zich niet geborgen en veilig voelen;
- Wanneer ze met vriendjes/vriendinnetjes zijn zorg dan dat je niet kwaad op haar reageert als ze iets doet wat eigenlijk niet mag. Op dat moment voelt ze het als een aanval en schaamt ze zich tegenover haar vriendinnetjes. Probeer er op een later moment als ze rustiger is op terug te komen. Op die manier zal het ook veel beter bij haar blijven hangen.
- Als je boos of streng bent tegen je kind zorg dan dat je dit niet te lang laat duren. Ze voelen zich snel eenzaam en als jij als veilige baken boos bent, hebben ze niemand om op terug te vallen. Doe je dit te vaak en laat je het daar te vaak bij zitten zonder het goed te maken dan kun je ze beschadigen.
- Let op de toon van je stem, ze voelen sowieso haarfijn aan wat gemeend is en wat niet en ook sarcasme kunnen ze al vrij snel horen. Als je iets duidelijk wilt maken probeer dat dan niet op een schreeuwerige toon te doen. Dit werkt vaak juist averechts.
- Als ze aangeeft dat sokken niet lekker zitten, dat een maillot prikt of een spijkerbroek te hard is. Probeer hier dan oog voor te hebben.
Karin Rutjes (1985) is zelf hoogsensitief en werkt als hsp coach in haar eigen praktijk (Karin & Coaching). Daarnaast is ze ook jongerencoach. Ze woont samen met haar man, dochter en zoon in Hardenberg en haar praktijk heeft ze ook daar gevestigd. Ze is gek op lezen en ook het schrijven van haar eigen blogs vindt ze geweldig om te doen. Ze hoopt dan ook nog veel blogs te kunnen schrijven voor zowel Hoogsensitief.NL als haar eigen website (www.karinrutjes.nl).
