Taboe

“Hoe kan het dat het nog steeds moeilijk is om over te praten?“ Las ik in een post van Esther Bergsma over HSP zijn en het idee dat er nog steeds een beetje een taboe op rust.

Misschien speelt het feit mee dat ondanks alle toegenomen wetenschappelijke kennis over hoogsensitiviteit, het toch nog steeds niet grootschalig en fundamenteel meegenomen wordt in o.a. werk, relatie en gezondheidszorg.

Wanneer je vertelt dat je hoogsensitief bent kan het nog steeds gebeuren dat het verkeerd geïnterpreteerd wordt. Je wilt dat het in het juiste kader wordt geplaatst en niet tegen nog meer onbegrip aan lopen. Iets waar velen van ons spijtig genoeg mee te maken hebben gehad. Met alle kennis die in de afgelopen jaren voor handen is gekomen zou dit niet noodzakelijk moeten zijn. Maar er is nog veel werk te doen op dit gebied. Wel zie ik dat we in afgelopen 15 jaar duidelijk sprongen vooruit maken nu. Zeker ook met een stevige basis in de wetenschap.

Wij zullen moeten starten bij onze eigen groei en ontwikkeling hierin. Onze eigen ontdekkingsreis in het HSP zijn. Gesteund door gelijkgestemden en gedegen kennis.

Lastpak

Dit is mijn persoonlijke reis geweest van vervelende lastpak en huilebalk naar tevreden HSP. Dankbaar gebruikmakend van mijn gekregen eigenschap en talent. Met liefde uitgedragen voor wie nog vaak moet horen dat ze écht helemaal goed zijn in wie ze zijn.

Ik groeide op in de jaren tachtig en hoogsensitiviteit was er niet. Thans, het had geen naam en dus was je automatisch gewoon anders. Of misschien soms ook wel lastig, over- emotioneel en werd je maar in een hoek geplaatst als “jankerd” of “driftkikker” en zelfs geridiculiseerd.

Ik kreeg erg veel onbegrip en ik snapte het zelf ook helemaal niet. Want als ouders, opvoeders, onderwijzers en hulpverleners al niet weten wat het is…hoe moet je dat als kind dan weten? Je kan maar tot één conclusie komen: ‘Ik ben helemaal niet goed!’
Dit gaf een enorme deuk in mijn zelfvertrouwen als kind. Het gedrag zoals terugtrekken, verlegenheid, ontladen in huilen werd alleen maar versterkt hierdoor. Als ook de gevoelens van eenzaamheid. Vervolgens werd het weer als onwenselijk gezien door de ander en later ook nog eens door mezelf. Dan zit je in een neerwaarts spiraal.

Neerwaartse spiraal

Deze 3 stappen waren de start van mijn neerwaartse spiraal:

1. Door gebrek aan kennis en begeleiding was er veel onbegrip en afwijzing van mijn manier van denken en voelen door volwassenen en leeftijdsgenoten.

2. De externe afwijzing werd geïnternaliseerd in zelf-afwijzing. Ik heb me verhard en emotioneel verstoppertje gespeeld.

3. Mijn rijke gevoelswereld en complexe gedachten werden een geheim die ik niet kon delen. Met alle psychologische gevolgen van dien.

De weg naar huis

Voor mij kwam de ommekeer rond mijn twintigste, toen ik concludeerde dat mijn aanpassing niet bracht wat ik nodig had: mee kunnen doen als mezelf. Ontheemd en vervreemd van mezelf worstelde ik met paniekaanvallen en depressies en besefte dat de prijs van zelfverloochening me te hoog was geworden.

Ik gaf mij over aan mijn sensitief zijn en kwam daarna in een flinke HSP pubertijd! Ik begon aanvankelijk te rebelleren tegen het onbegrip en de afwijzing. Ik claimde mijn recht op sensitiviteit en op neurodiversiteit.
In 2003 leerde ik de term HSP kennen en dat was een geschenk. Alles werd lichter, gedragen en kon langzaam gaan landen in mezelf. Door het gevoel van begrip en het ‘warme bad’ waarin ik terecht kwam bij gelijkgestemden kon de heling beginnen. Dat omvatte ook veel puinruimen en het verdriet toelaten wat ik jaren had moeten wegstoppen. De term “jankerd” lag immers nog als een zware steen op mijn borst. Maar nu snapte ik beter waarom ik vroeger me zo overweldigd voelde. Niet alleen om een heftige thuissituatie maar ook dat er niemand anders was die me even zag, hoorde, me begreep waardoor alle prikkels alleen maar konden ontladen in ontroostbare huilbuien en ontembare driftaanvallen. Een HSP bestond toen gewoon niet.

Opwaartse spiraal

Deze 3 stappen waren de start van mijn opwaartse spiraal

1. Lezen, informatie, kennis en onderzoek

2. Delen met gelijkgestemden, verbinding en contact maken met andere HSP’s en weten dat je niet langer alleen bent en nooit verkeerd bent geweest.

3. Toelaten! Niet meer vechten met je gekregen eigenschap. Puinruimen en puzzelstukjes op hun plek leggen.

Ruimte maken voor Hoogsensitiviteit

Nu, ruim 15 jaar verder draag ik het belang uit van informatie, onderzoek en van gelijkgestemd contact. Verbind ik met plezier HSP’s in vriendschap en relatie. Ben ik op een missie met een maatschappelijk doel.
Uit pijn geboren, door groei getransformeerd ervaar ik nu ook de kracht van hoogsensitief zijn en hoe je voor jezelf de beste situatie kunt scheppen. Zelfbegrip, beschermen, reguleren en op tijd rust inbouwen. Maar ook juist door je HSP talenten doelbewust in te zetten en achter jezelf te gaan staan.

Ik pleit ervoor je sensitiviteit ruimte te geven en je ruimte in te gaan nemen. Bovenal voor het creëren van ruimte in de maatschappij voor deze waardevolle eigenschap, hoogsensitiviteit.

Ik ben dankbaar voor de groeiende kennis hieromtrent en alle professionals die meewerken hieraan. Zoals o.a. Esther en de vele andere pioniers en trailblazers op dit hoogsensitieve pad. Maar ook voor de mensen die zoiets simpels zeiden als: ‘ik begrijp je en herken je.’ Hoe waardevol!

Zonder schaamte en eindelijk met waardigheid vertel ik mensen:

“Ik ben hoogsensitief.. en jij? “

Rixte Wisselo (1977) is hoogsensitief en richtte een relatiesite op voor HSP’s. Sinds 2003 is ze betrokken geraakt bij het onderwerp hoogsensitiviteit waarna alles in een opwaartse stroomversnelling kwam. Een HSS met interesse voor filosofie en psychologie. Ze houdt erg van zingen, liedjes schrijven en fotografie. Met haar zorg voor dieren rondde ze onlangs een studie voor paraveterinair af. Nu volgt ze een 7 jarige opleiding voor spirituele psychologie en healing. Bijdragen aan begrip voor hoogsensitiviteit, het belang uitdragen van empathie en het verbinden van gelijkgestemden is haar persoonlijke doel geworden. (www.sensitives.nl).

Please follow and like us: