Door: Sannie Alblas-Smit
De omschrijving voor een hoogsensitief persoon (HSP) die ook een high sensation seeker (HSS) is, wordt het meest als volgt omschreven. ‘Je leeft met één voet op het gaspedaal en met één voet op de rem’. Het bizarre is, dat hier géén boeken over volgeschreven zijn. Terwijl, volgens Elaine Aron, de combinatie regelmatig voorkomt. Dus misschien kun jij je deels vinden in alle tests en tips voor HSP’ers, maar sta je ook graag op een podium een publiek toe te spreken, of is je hobby parachute springen.
Als je een HSP bent én een HSS, kan het zijn dat het voelt alsof er intern twee personen continu met elkaar in discussie gaan. Het gevoelige deel, wat kiest voor rust, verstandig zijn en veiligheid en het HSS deel, wat op zoek is naar avontuur, spanning en risico’s.
Wat is het nou precies, een HSS?
Een HSS of thrill seeker is iemand die op altijd zoek is naar nieuwe inzichten en nieuwe intense ervaringen. Over het algemeen zijn dit extraverte mensen, maar het kunnen ook introverte mensen zijn. Ze zijn snel verveeld, snel overprikkeld en zoeken vaak hun grenzen op. Zoals bijvoorbeeld in spannende sporten (bergbeklimmen of auto races) grootse reizen of ze zijn dol op achtbanen. HSS’ers zijn ook vaak bereid om risico’s te nemen. En dan bedoel ik risico’s op vele vlakken zoals, financieel, sociaal, fysiek of zelfs wettelijk (toch 150 km/per uur rijden waar het niet mag).
De combinatie van een HSP én HSS is eigenlijk een héél lastige. In de praktijk is het zo, dat je waarschijnlijk een hooggevoelig bewustzijn hebt, in combinatie met een grote gedrevenheid.
Het gevolg is dat je regelmatig te maken hebt met innerlijke conflicten. De ene kant is op zoek naar uitdagingen, nieuwe ervaringen en kicks, terwijl de andere kant je influistert dat dát veel energie kost en dat je eigenlijk zou moeten relaxen. Je hoort altijd ‘ja maar’ in je hoofd. Dit kan dan ook de nodige energie kosten.
Het HSS deel domineert vaak het gevoelige deel. De nieuwsgierigheid en het willen nemen van risico’s, wint het van de rustige eigenschappen van het gevoelige deel. Hierdoor kun je je met regelmaat uitgeput en emotioneel in de war kunt voelen.
De eigenschappen op een rij:
– Snel verveeld
– Op zoek naar activiteit, nieuwe ervaringen, spanning
– Je zoekt grenzen op
– Je kan sterk wisselen in emoties
– Grote wilskracht
– Je weet wat je wilt en wat je niet wilt
– Je bent nieuwsgierig en ondernemend
– Je kent jezelf soms niet, door het heen- en-weren tussen HSP en HSS
– Je bent ongeduldig
– Als je je goed voelt omring je je graag met mensen
– Je kan een tikkeltje eigenwijs zijn 😉
– Je hebt moeite je gevoelige kant te erkennen
– Je vindt het niet erg om in het middelpunt te staan en kunt daar ook echt van genieten. En het andere moment kan je het zat zijn en heb je behoefte aan een moment voor jezelf
– Je komt waarschijnlijk extravert en zelfverzekerd over
– Je kan over komen als iemand die niet te peilen is. Het ene moment ben je actief en vol enthousiasme, het andere moment trek je je terug en heb je behoefte aan stilte
– Je kunt er slecht tegen als het niet gaat zoals jij wilt
Wat is belangrijk voor een HSP/HSS?
– BALANS!!!! Agenda, plannen en je eraan houden. Lastige opgave voor een HSP/HSS, maar geloof me dit helpt.
– Ken je eigen grenzen. Wat is jouw balans tussen activiteit en rust?
– Acceptatie, alleen dan kun je echte rust vinden.
– Plan een herstelperiode in als je HSS kant zich uitgeleefd heeft.
– Creëer een eigen ruimte in huis waar jij je kan terugtrekken om te herstellen en relaxen.
– Ga de natuur in om een rustmoment te pakken.
– Slaap, zorg dat je genoeg slaapt, 7 á 8 uur per nacht. Als je uitgerust bent, ben je beter bestand tegen overprikkeling en is het makkelijker je emoties te doorgronden.
– Blijf in contact met je lichaam, door middel van aarden of gronden. Hierdoor sta je letterlijk steviger met twee benen op de grond en kun je makkelijker je grenzen aangeven.
Testen of je HSS bent? http://hsperson.com/test/high-sensation-seeking-test/
Voor mij mist er nog één nuance in deze mooie beschrijving van hsp/hss. Namelijk het onderscheid tussen introvert en extravert. Als je hsp/hss bent en extravert ga je inderdaad voor extreme sporten, snelheid etc. Als je hsp/hss bent en introvert is het veel meer zo dat je veel bezig bent met bijvoorbeeld scholing en opleidingen, persoonlijke ontwikkeling, spiritualiteit wellicht. Dat is voor mij vooral heel herkenbaar. Heb inmiddels 5 opleidingen gevolg en afgerond in m’n leven, ben al vanaf mijn twintiger jaren bezig met persoonlijke ontwikkeling. En snap nu pas, nu ik het verhaal van hsp/hss/introvert steeds meer ga snappen hoe ik nu eigenlijk echt in elkaar steek. Nu nog leren er mee om te gaan…;-)
Tof artikel, herken me 100% in dit profiel! Goed nieuws, ik heb de volgende boeken gevonden over de combinatie HSP/HSS: Prikkels bijten niet van Saskia Klaaysen en Thrill door Tracy M. Cooper.
Heel goed boek van saskia
Wat een heerlijke herkenbare blog. Na mijn scheiding ben ik lange tijd rusteloos geweest, ben het nog steeds wel eigenlijk.
Ik heb alles waar een normaal mens van droomt, maar toch mis ik iets. Ik wil iets anders, de uitdaging, living on the edge, maar ook opzoek naar her- en erkenning. Ik wil alleen zijn, lichten uit en luisteren naar muziek, dit binnen laten komen, dan wil ik ineens de stad in, zomaar een biertje drinken, alleen en de energie van het geheel voelen. Ik wil op het podium staan en een presentatie geven aan 1000 mensen, zingen kan ik niet, anders zou ik her Wembley willen toezingen. Aan de andere kant zie ik enorm op tegen dat diner met 20 mensen, het gekakel. Ik moet dan echt bijkomen. Loop na het diner met mn hoofdtelefoon op het park in, heb de rust nodig.
Het was zo herkenbaar toen ik 2 jaar geleden door een vriendin werd gewezen op hsp hss. De herkenbaarheid raakte me diep vanbinnen, toen pas wist ik dat het gevoel een naam heeft…hsp hss….
Mooi, het beste van twee werelden. Sinds ik dit weet, houd ik me aan de tips. Dat diner sla ik niet over, want het is goed om jezelf soms te stretchen. Wel zorg ik ervoor dat ik de ruimte heb voor mezelf, de day after of diezelfde avond. Ik kies mn uitdagingen, ga soms op dinsdagavond nog de kroeg in, ook al moet ik de dag erna werken. Die avond erna ga ik dan om 22u naar bed. Belangrijk voor mij om naar dat stemmetje te luisteren dat zegt, ‘trap het gaspedaal eens in’. Lange tijd verzette ik me hier tegen, “nee, dat is niet goed voor mij, laat ik maar gewoon…”. Ik kan me vinden in de balans, soms gaan voor de kick, daarna de rust opzoeken. Invulling geven aan beide verlangens.
Ook op seksueel gebied zat ik in die tweestrijd. Wat wil ik precies? Het vertrouwde, het zekere, of juist toch een keer de parenclub opzoeken, de uitdaging aangaan? Enorm eng, die eerste keer. Uit mn comfortzone, het diepe in. Maar wat een kick, mooi dit experiment… Tja, zo ben je nooit te oud om te leren…
Mijn tip, neem je partner mee in jouw reis. Lange tijd hield ik mijn onbekende hss verlangen voor mezelf, ik wist niet van het bestaan af. Laat hem/haar dit artikel lezen. De onvoorspelbaarheid van ons hsp hss is soms killing voor die ander. Het kan je relatie enorm schaden, de opkropping van jou en de vraagtekens van de ander. Openheid en inzicht geeft begrip bij de ander en jou juist rust. Als ik nu aangeef dat ik even alleen een wandeling wil maken na afloop van het feest weet mn vriendin dat er niets tussen ons is, dat ik niet boos ben, teleurgesteld of zoiets, dat ik gewoon even moet opladen, that’s all. Het ligt niet aan haar…geeft dus dubbel rust, voor mij als hsp hss-er en rust in de relatie.
Dus Sannie, nogmaals dank dat je over hsp hss schrijft! Samen leren we onszelf kennen!
Geweldig om te lezen dit, nu voel ik me niet meer alleen, dacht steeds dat er een steekje bij me los zat, ik begreep mezelf niet meer.
Heb alles en voelde me nog niet tevreden, altijd op zoek naar iets nieuws, spannends en daarna kost me dat zoveel energie dat ik rust wil.
Lastig zijn relaties.
Ben blij dat ik dit gelezen heb maar heb nog een lange weg te gaan.
Dit omschrijf ik bij mijzelf al jaren als de dunne grens tussen avontuur en paniek. Wat heerlijk herkenbaar!
Ik ben 67, weet al heel lang dat ik hss ben maar ervaar daardoor weinig verbinding met anderen omdat ze me niet begrijpen.
Leeftijdsgenoten vind ik vaak oud en saai. Zoek het liever bij jongere mensen, ook al kunnen die soms ook saai en oppervlakkig zijn.
Als ik er aan denk mijn laatste jaren misschien wel in een tehuis moet slijten wordt ik erg bang. Ik weet hoe het daar gaat.
Zoek leeftijdsgenoten met hss, ze zijn er vast
Precies, maar dan ook echt exact beschreven hoe ik mij vaak voel en het leven ervaar…
Mooi beschreven dit.
Accepteren en c’est la vie!
wow. Soms heb ik gedacht dat ik een soort van gespleten persoonlijkheid had! 🙂 Maar dit verklaart veel. Welgemeend dank!
Super herkenbaar, wat fijn om dit te lezen! Ik loop er al langer tegenaan, en neem deze tips serieus. Bedankt dus!
Hallo man 51 jaar twee dochters. Gescheiden en korte relatie gehad. Voel me eenzaam kleine vrienden kring. Altijd onrustig, depressie etc. Kwam nu pas op internet HSP EN HSS tegen. Zo herkenbaar. Wat nu woon in Zwolle.
Dag Alex,
Net vernomen dat ik een HSS-er ben (wellicht HSP ook). Deze info is nieuw voor mij! Als je behoefte hebt om
het één of het ander hierover neer te pennen, weet je me wel vinden. Groeten. An uit Brugge (België)
Van alles willen opstarten, maar ondertussen al zoveel andere leuke plannen bedenken die het nog meer lijken..en ondertussen snel verveeld raken en dus tot niets komen… Zou het dan toch ook HSS zijn?
Zijn er manieren om erachter te komen of je echt HSS bent? In ieder geval snap ik nu wel dat ik mijn onrust niet weg hoef te “jagen’als niet goed, maar dat mijn onrust ergens door komt…
Hallo Sil,
Bedankt voor je reactie. Als je op deze site kijkt: http://hsperson.com/test/high-sensation-seeking-test/ vind je een test of je een hsp/hss bent. Let wel, dit zijn ja/nee vragen en zijn zeer moment afhankelijk. Maar het kan je wel een richting geven. Probeer jezelf goed te leren kennen. Wat zijn je grenzen, wat heb je nodig?
Heel veel succes en mocht je vragen hebben, stel ze gerust.
Warme groet, Sannie Alblas-Smit
Ben je 48 jaar en na een psycholigsche test(een 10 voor emotioneel) voor alweer een nieuwe baan omdat ik mij vlug verveel en een korte relatie die strandde omdat ik fel reageerde omdat ik iets kwijt moest kom je erachter dat het je karakter is. Op Google emotioneel en gevoelig ingetoest. Ging een wereld voor mij open. Nu een paar weken mij erin verdiept. Heb dus de HSS kant. Wat voor mij belangrijker is dat ik nu weet dat ik “normaal”ben en handvaten krijg om meer mijzelf te zijn. Voelt als een bevrijding. Geniet nu nog meer van alle details die ik opneem bijvoorbeeld en weet en zal nu eerder uit een situatie stappen die mij teveel prikkelt.
Hallo Peter,
Wat mooi dat je bezig bent met de acceptatie van je karakter. Het is inderdaad een deel van jou.
Warme groet, Sannie Alblas-Smit
Wow, zo herkenbaar. Dit stukje gaat echt over mij. Heel bijzonder om te lezen. Inderdaad is balans super belangrijk. Het stukje over ‘ene voet op gaspedaal en andere op de rem’ heeft een psychologe eens letterlijk tegen mij gezegd en dat is ook echt zo herkenbaar voor mij. Ik wil heel veel en het liefst allemaal tegelijk haha. Gelukkig zit ik lekker in mijn vel en ken ik mezelf redelijk goed, zodat ik herken wat ik in bepaalde situaties nodig heb. Maar het was niet gemakkelijk van mijn 14e tot mijn 26e. Blij dat sites zoals deze een steuntje in de rug kunnen zijn om jezelf beter te gaan begrijpen!
Hallo Manon,
Fijn te lezen dat je blij bent met sites zoals deze. Goed dat je jezelf kent en weet wat je nodig hebt, dat is helaas niet bij iedereen zo. Terwijl dat juist enorm belangrijk is.
Warme groet, Sannie Alblas-Smit
De beschrijving van Sannie Alblas-Smit is me volledig op het lijf geschreven. Van begin tot einde. Ik had mezelf tot voor kort nooit met hoog-sensitief geassocieerd. Tot ik voor school een info-avond over hoogsensitief bijwoonde. Alles klopte. Het verduidelijkte helemaal over hoe ik tot nu toe in het leven stond met de moeilijkheden en de opportuniteiten. Alleen het teruggetrokken, ingetogen zijn klopte niet.
Toen uiteindelijk de high-sensation seeker aan bod kwam, viel de puzzel volledig in elkaar. Het zal je niet verbazen dat ik al sinds mijn 13de (ik ben nu 37) extremere sporten opzoek. Allemaal sporten waarbij natuurelementen een belangrijke rol spelen. Skiën, snowboarden, windsurfen, golfsurfer, catamaran, waterskiën, wake-board. Helemaal alleen ging ik mee naar kampen in Frankrijk waar je dit allemaal kon doen. De laatste 10 jaar zijn daar kitesurfen, skydiven en off-piste skiën bijgekomen. Op één of andere manieren eisen deze sporten zozeer mijn aandacht op dat ik op dat moment aan niks anders kan denken. Dat geeft me ‘rust’. En ook het vertoeven in de open natuur geeft me rust.
Ik hield er als kind en tiener inderdaad ook van om in de belangstelling te staan (nu soms ook nog). Ik stond regelmatig op het podium of stal de show met mijn turntalent.
Maar ik kan je ook vertellen dat ik het emotioneel al heel mijn leven moeilijk heb. Ik loop al heel mijn leven op de toppen van mijn tenen. Want als ik iets doe wil ik het goed doen. Uiteindelijk lukt alles me wel, maar het kost mij vaak veel meer tijd en veel moeite. En niet iedereen had daar altijd begrip voor.
Ook niet voor hoe ik op bepaalde situaties reageerde. Veel mensen vinden mij een rare/speciale. Ik voelde me heel vaak alleen en onbegrepen. Nu vind ik ‘raar’ ok.
Ik leef nu ook terug mijn eigen leven en wordt niet meer geleefd. Ik werk nu deeltijds en wanneer het voor mij kan neem ik extra tijdelijke opdrachten aan. Ik kan terug veel meer van het leven genieten.
Hallo Els,
Bedankt voor je openhartige verhaal. Fijn dat je herkenning vindt in mijn blog. Mooi dat je ‘raar’ nu oké vindt. Dat vind ik zelf namelijk ook. De mooiste en meest unieke mensen zijn ‘raar’. Maar wat is raar?
Gisteren was ik bijvoorbeeld op een feest. De dresscode was feestelijk. Ik denk dat 95% van de mensen zwart aan had. Ik had zelf een knalrode jurk aan en er was een andere vrouw die gewoon haar fijne kleding aan had, geen poespas. Dat was de vrouw die die avond de meeste indruk op mijn maakte. Authenticiteit, zijn wie je bent, dat zijn de mensen die een indruk achterlaten.
Fijn dat je je weg gevonden hebt in het omgaan met je eigenschap!
Warme groet, Sannie
Het is een smal pad waar je als een koorddanser je gevoeĺ met je verstand in evenwicht probeert te houden. Gevoelens delen is het probleem waar veelal een donkere nacht van de ziel voor nodig is om het ego te laten capituleren. Na de val komt de wederopstanding van de ziel. Kan gepaard gaan met geestelijke verlichting.
Ik weet al jaren dat ik een HSP/HSS-er ben. Ja, ik hou van avontuur, van het onbekende, van achtbanen, van hard-rockmuziek en ja, ik heb 11 jaar lang actief aan parachutespringen gedaan. Zelfs pas op mijn 40e ben ik begonnen met springen (ik ben nu 52) en vorig jaar gestopt ivm. rug- en schouderklachten en om fincanciële redenen.
En het is verdomd lastig om de combinatie van HSP/HSS te zijn. Ik geef nu als voorbeeld mijn parachutespringen omdat ik óók daar tegen problemen aanliep. Ik deed bijvoorbeeld op een dag “maar” 2 of 3 sprongen, omdat ik dan aan mijn tax zat kwa prikkels, maar kreeg regelmatig commentaar waarom ik niet doorsprong die dag en er geen 6 of 8 maakte “want het is zo’n mooi weer” of “hé je komt toch niet helemaal naar hier voor maar 2 sprongetjes” etc.etc.
En altijd maar weer uitleggen waarom niet, of smoesjes verzinnen om er maar van af te zijn waarom ik niet meer omhoog ging. Ik ben nu gestopt en ben stiekem ook opgelucht om daar nu rust in te hebben. Op vele vlakken overigens, want het was ook continue de weerberichten in de gaten houden, je springbrevetten up to date houden, noem maar op. Maar nu heb ik het weer te rustig. Ik ben inmiddels 2 jaar geleden geëmigreerd naar België voor een grote liefde. Ja, ook dat deed ik al snel, na 5 maanden al, want het voelde supergoed. Gelukkig voelt het nog steeds goed want ik ben inmiddels getrouwd. Helaas wel nu zonder werk omdat werk vinden hier moeilijk is als Nederlandse. Maar ook dubbel zo moeilijk om gepast werk te vinden voor iemand zoals ik. Ik heb altijd gewerkt (“kantoorwerk”), en ik heb de “gave” om heel snel bedrijfsstructuren te doorzien met daarbij ook de zaken die het daglicht niet kunnen verdragen. Ik heb hierbij veelal een soort van (onbewuste) klokkeluidersfunctie gehad omdat ik absoluut niet tegen onrecht kan. En dat brak me weer op omdat ik dan de bazen weer tegen me kreeg. In combinatie met het feit dat als ik het kunstje kende, ik eigenlijk weer wat anders wilde. Veel banen die voor mij geschikt zijn, zijn fulltime, maar ik fungeer het beste uiteindelijk bij een parttime baan, wat al helemaal lastig is te vinden, in combinatie met mijn 50+ leeftijd. Maar daarnaast heb ik ook zo’n behoefte aan structuur, orde, rust en regelmaat. Want dan heb ik pas echt mijn broodnodige rust. Ik hou van mensen, van onder de mensen zijn, maar wil ook vaak (even) alleen zijn. En inderdaad, als ik iets in mijn hoofd heb, dan laat ik dat ook niet snel meer los en doe ik het ook. Ik ben altijd de individu in de groep. Wil uiteindelijk mijn eigen gang kunnen gaan. Echt meer een 1 op 1 mens. Ik ga liever ergens heen dan dat er bij mij thuis wordt afgesproken. Dan kan ik weg wanneer ik wil. In mijn jonge jaren, voordat ik ontdekte dat ik een HSP/HSS bleek zei ik al vaak dat ik continue het gevoel had dat ik met 1 voet op de rem en 1 voet op het gaspedaal leefde en dat heb ik nog steeds. Altijd die onrust. Ergens in mij heb ik het gevoel/de overtuiging dat er veel meer in mij zit dan er uitkomt en ben nog steeds zoekende naar waar ik nu het beste mijn kwaliteiten in kwijt kan. Ik zal toch ook aan het werk moeten gaan want er zal toch ook brood op de plank moeten verschijnen. Het blijft continue zoeken naar balans en dat kost uiteindelijk steeds zoveel kostbare energie dat er (te) weinig overblijft om werkelijk een nuttige en plezierige dagbesteding te creëren voor de toekomst.
Shit joh… ik lees mezelf in jouw verhaal Monique… Al ben ik nog lang geen 50, maar pas 37. Sinds enkele jaren heb ik de diagnose ADHD en sinds heel kort heb ik HSP HSS ontdekt, want in HSP herken ik me niet volledig, maar wel in de HSS variant… Pffff… Ga ik dan eindelijk nog beter snappen waarom ik zo anders ben?
Heel herkenbaar. Hier nog iemand die niet tegen onrecht kan en soms klokkenluider ben. Helaas weinig bijval omdat anderen niet durven of zien. Dat voelt soms heel eenzaam. Wordt me niet in dank afgenomen.
Op mijn 63e duikbrevet gehaald. Dat was kicken. Helaas nu, 4 jaar later, kan ik dat vanwege artrose niet meer
Bedankt voor je blog, Sannie.
Ikzelf ben HSP en toen ik daar achter kwam vielen al heel wat puzzelstukjes in elkaar voor mij. Alleen zit (zat) ik nog met veel interne spanningen die ik niet helemaal verklaard krijg. Ik ben heel introvert en teruggetrokken; anderzijds voel ik me wel altijd aangetrokken tot intensieve sporten en uitdagingen (zowel op professioneel als persoonlijk vlak – mijn eigen grenzen verleggen, projecten aangaan waarvoor ik volledig uit mijn comfort zone moet treden). De meeste mensen verschieten er steeds van als ik vertel dat ik voetbal speel, omdat ik zo rustig en stil ben.
Ik heb het gevoel dat ‘HSP’ nooit een volledig antwoord kon brengen op wie ik ben, maar de meeste artikels die ik over HSS las, spraken over (kort gezegd) ‘extraverte mensen die graag parachutespringen en gaan bergbeklimmen.’ Ik ben helemaal niet extravert en uitbundig, dus ik kon me niet vinden in die beschrijving.
In dit artikel (en vooral ook in jouw artikel over Het model van de Innerlijke Familie) leg je veel meer nuance en hierdoor begin ik mijzelf weer wat beter te begrijpen. Ik snap nu welke spanning zich al jarenlang in mij afspeelt en waardoor ik soms zo gefrustreerd word over mijzelf (bv. heel graag op reis willen vertrekken maar als het zo ver is te moe zijn om te willen weggaan; zelfde voor feestjes, pretparken, enz.).
Een introverte HSS kan dus ook. 🙂
Hoi Lara, een introverte HSS kan zeker! Heb je dit blog al gelezen? Dat gaat over de verschillende combinaties van eigenschappen. Ik hoop dat dat je nog meer herkenning biedt.
Wat ben ik blij met je blog over HSP/HSS! Zeven jaar geleden kreeg ik een heftige burnout en ontdekte toen dat ik HSP was. Ik had altijd het idee dat ik beschikte over tomeloze energie, maar botste letterlijk tegen een muur op. Uiteindelijk rust weten te vinden, balans tussen inspanning en ontspanning en (als kostwinner met gezin) toch de spannende stap durven zetten om mijn eigen bedrijf te starten. Dat is nu vijf jaar gelden en voelde voor mij de enige mogelijkheid om écht uit mijn burnout te komen. De kick em spanning an het ondernemen heb ik echt nodig, net als de vrijheid om balans te kunnen aanbrengen in drive/energie en terugtrekken om accu op te laden. Met werk gaat het nu als een tierelier en ik heb geleerd te accepteren dat ik mijn vaak veel energie heb en tegelijkertijd op tijd op de rem moet staan. Ik herken mijn grenzen eerder en allerbelangrijkst is dat ik nu weet wat ik dan moet doen. Toch helpt het inzicht van HSP en HSS mij om het nog meer te accepteren en te plaatsen. Die ene voet op gaspedaal en de andere op de rem, hóórt dus gewoon bij mij! En nu snap ik ook dat onderprikkeling voor mij net zo slecht is als overprikkeld raken.
Hallo Mirjam,
Inderdaad heel HSP/HSS wat je beschrijft. Zeker als ZZP is het (voor mij i.i.g.) een hele krachtige combinatie. Mijn HSS kant, geeft mij soms net dat zetje om mijzelf te laten zien of om grenzen over te gaan.
Fijn dat je jezelf nu meer ontdekt hebt. Dan kan je het ook echt gaan inzetten als kracht!
Bedankt voor je reactie, Sannie Alblas-Smit
Ik had het met iemand erover die er kennis van had en herkende wat zaken erin. Een oud werkgever ontdekte mijn hsp. Ik denk dat ik dit verder ga uitzoeken voor mijzelf. Grote kans dat ik HSP/HSS ben daarom vallen veel zaken op hun plek. Het is alleen niet makkelijk denk ik voor mijn leven. Ik moet mij weer aanpassen in de zin van…..
Hallo D vd Wagt. HSP/HSS is inderdaad geen hele gemakkelijke combinatie, maar als je uiteindelijk zover bent dat je hiermee om kunt gaan, is het een hele krachtige combinatie.
Heel veel succes met je zoektocht en als ik iets voor je kan doen, hoor ik het graag.
Succes, Sannie Alblas-Smit
Hoi Sanne,
Wow dit is zeer herkenbaar voor mij! Ben wel nog zoekende. Heb je literatuurtips?
Groetjes Nele
Hallo Nele,
Op dit gebied heb ik helaas geen literatuurtips. Naar mijn weten is hier nog geen heel boek over geschreven. Je moet het hebben van de artikelen die geschreven zijn en die op internet staan.
Succes Sannie
Ik had vorige week een discussie met mijn ex-vrouw, zij zag in mij geen HSP-er, eerder volgens haar een narcist. Totdat ik de kenmerken van de HSS-er aan haar liet zien, haar reactie? Ze herkende alle kenmerken in mij. Ik heb vanaf vorig jaar januari tot half oktober 2016 een relatie gehad met een vrouw die aangaf dat ze een HSP-er was. Helaas bleek ze een verborgen narcist te zijn, ik stond voor haar klaar gedurende haar scheiding en opbouw van haar nieuwe leven. Nadat ik het moeilijk kreeg met mijn scheiding en het gemis van mijn kinderen, liet zij mij vallen als een baksteen. Daarna speelde ze emotionele spelletjes met mij waardoor ik een depressie ben geraakt. Gelukkig ben ik hier op eigen kracht uitgekomen, het heeft mij sterker dan ooit gemaakt. Ik wens niemand deze weg toe, want je gaat werkelijk door een hel. Met mijn ex-vriendin heb ik geen contact meer omdat zij mij overal de schuld van geeft en ze toont totaal geen empathie voor mijn situatie.
Dat moet een verschrikkelijke periode voor je zijn geweest. Als iemand je zo laat vallen terwijl je zoveel hebt gegeven is dat op zich al moeilijk te verwerken. Als er dan ook nog spelletjes worden gespeeld is dat helemaal ondermijnend. De relatie tussen narcisme en hoogsensitiviteit is nog best onduidelijk. We gebruiken de term narcisme best snel, terwijl het eigenlijk een persoonlijkheidsstoornis is relatief weinig voorkomt. Sommige hoogsensitieve mensen kunnen narcistisch over komen, omdat ze door schade en schande geleerd hebben dat grenzen stellen de enige manier is om te overleven. Anderzijds kunnen narcistische mensen zo charmant en innemend zijn om hun doel te bereiken dat ze invoelend overkomen. Bedankt dat je je verhaal gedeeld hebt. Ik wens je heel veel sterkte.
Ik ben er net achter gekomen dat ik HSP/HSS ben maar ik ga nu wel door de hel, ik zit al een half jaar met een burnout en ik voel me niet of slechts weinig beter worden. De HSS domineert, ik leer graag bij, ben gedreven, maar het moet voorruit gaan en ik stel onrealistische doelen, ik ben wreed ongeduldig met mezelf en anderen en ben perfectionistisch. Ik beschik over een vrij grote intelligentie (hoogbegaafd?) en ben in staat met creatieve en goede oplossingen te komen. Probleem is dat die dikwijls uit te intuitie komen in combinatie met mijn brede kennis waar ik verbanden kan leggen die anderen niet zien, en ik te ongeduldig ben om het uit te leggen aan anderen die voor mij veel te traag zijn van begrip. Ik wordt onnoemelijk zenuwachtig als mijn oplossingen niet worden gekozen als ik pertinent zeker weet dat dit problemen gaat geven op de lange termijn en kan mij daar dan niet bij neerleggen. Ik voel me ook gepakt omdat mensen, vooral mijn baas dan, niet zelfstandig kan werken en voor alles hulp nodig heeft, of zelfs ronduit werk op mij afschuift waarvoor hij zich gecommitteerd had. Het is daardoor dat ik mij ziek ben beginnen voelen, ging op een paar maanden achteruit, maar ik besef dat ik het al 10 jaar aan het opbouwen was, al jaren s’morgens braken om naar het werk te vertrekken en pillen pakken tegen angsten. Kritiek kan hard aankomen, ik voel dat onmiddelijk in mijn maag, vooral als ik het niet terecht vindt, ik voel me dikwijls tegengewerkt. Nu dus thuis zitten, ik verveel mij steendood vooral nu in de winter, ik probeer nu te gaan fietsen en doe geregeld fitness. Ik heb van mijn hobby mijn werk gemaakt, maar iets doen op de computer, na 10 minuten gieren de zenuwen door mijn lijf. Meditatie lukt niet, is veel te saai. Ik voel mij veel te opgefokt.
Ik moet mijn leven totaal anders aanpakken, en heb hulp gezocht, dat is opgestart, maar op het moment zie ik het totaal niet meer zitten om terug te kunnen werken, het voelt alsof het nooit meer goedkomt. Ik ben mentaal volledig op.
Mensen begrijpen totaal niets van een burnout, ik zit dus een half jaar thuis, en nu vinden ze het toch wel een beetje lang duren. Ik krijg verwijten dat het mijn eigen schuld is.
De combinatie HSP/HSS is voor mij een gevaarlijke cocktail.
Hallo Philip,
Bedankt voor je openhartigheid. Ik moet zeggen dat ik het digitaal lastig vind om hierop te antwoorden. Ik hoop oprecht dat je de juiste hulp vindt en dat je wel meer de kwaliteiten van je eigenschappen gaat inzien.
Als je je voor meditatie te opgefokt voelt, kun je bijvoorbeeld ook een stuk wandelen. Meditatie is niet alleen maar in kleermakerszit rustig ademen. Het kan ook heel bewust een stuk wandelen zijn en heel bewust je voeten op de grond zetten en genieten van de omgeving.
Probeer reactie’s van je omgeving los te laten. Ik weet, dat is makkelijk gezegd. Maar zo te lezen ben je veel te lang over je grenzen heen gegaan en dan heb je goede hulp en tijd nodig.
Heel veel sterkte en mocht je nog vragen hebben, stel ze gerust. Sannie Alblas-Smit
Ik heb een goede psychologe gevonden bij wie ik mijn verhaal kwijt kan. Heb er mij bij neergelegd dat het nog wel een tijdje zal duren en zal mijn grenzen beter moeten bewaken. In feite zodra je van je hobby je werk maakt, is het je hobby niet meer. Op vakantie gaan met mijn informatica boeken, dat moet dus gedaan zijn. S’morgen braken om te gaan werken betekent letterlijk dat je moet kotsen van je werk, alleszins daar op die plaats, gelukkig is het een groot bedrijf en zelfs een grote afdeling, ik kan makkelijk iets anders gaan doen. Belangrijker nog is het inzicht dat ik de facto misbruikt ben door een rechtstreekse chef met narcistisch gedrag. Hij doet zich voor of hij de boel rechthoudt, beschuldigt mij van gebrek aan focus omdat ik naar 1 bespreking moest, terwijl hij er makkelijk vier per week heeft. Noemt mij negatief en geeft mij het gevoel onbekwaam en geisoleerd te zijn en hij is manipulatief.
Maar dat inzicht sterkt mij, ik voel me iets beter met dat inzicht, maar ik heb nog een hele weg af te leggen. Het gevaar van een narcist voor een hsp is misschien iets om ook op deze site toe te lichten.
Bedankt voor de fijne reacties en steun op deze site.
Hey Philip. Ik ben er zelf ook nog maar net achter dat ik HSP HSS ben. Ik was tot nu toe gelukkig goed in het bewaken van mijn grenzen, maar zit er nu ook al lange tijd heel dicht tegen. Ik denk dat het vooral belangrijk is dat je uitzoekt waar je je batterij terug van op kan laden. Dat is voor iedereen iets anders. Dat is bij mij zelfs elke keer iets anders. Soms helpt een dosis adrenaline, soms yoga , soms rust, soms net een druk feestje. Het is niet gemakkelijk en ik wens je veel sterkte. En onthoudt dat het zeker NIET jouw schuld is. Succes
Hey Philip jongen. Welkom to the club.
de combi HSP/HSS is mooi kut voor een rustig leventje binnen deze maatschappij. En daarom adviseer ik je, om dit leven niet serieus te nemen. Wees bewust van deze korte tijd op aarde. Hiervoor en hierna, is het nog maar even afwachten wat er allemaal te wachten staat. Je laat je zelf toch zeker niet gek maken en je leven afpakken door sukkels en/of jonge zielen, die net een beetje om de hoek komen kijken? zoek inderdaad je fysieke grenzen op. Doe ns gek. jouw leven,…jij bepaalt. Ga bijv. 100km van je werk vandaan wonen. Haal je motor rijbewijs en koop een motor. Bij mij werkt dit prima. Het is te triest voor woorden, maar woonwerk op de motor is voor mij de rode draad. Ik ontlaad, mediteer, focus en laad weer bij. Doodvermoeiend natuurlijk, maar het is een dagelijkse uitlaatklep, helemaal voor mij alleen, en zeer zeker niet zonder gevaren. Maar dat heb je nodig als HSS’er. Ik geef maar een voorbeeld. Risico’s nemen en erin opgaan,…werkt. Leven is a joke. Maar je moet het waakvlammetje zien te hervinden, die door de jaren heen is ondergesneeuwd. Het kunnen zelfs, not done situaties zijn. Het zal niet de oplossing zijn voor de rest van je leven, want het komt altijd weer terug,…omdat je ook nog ns een fucking HSP’er bent. Maar hou dat gegeven gewoon in je achterhoofd. Ik wens je veel sterkte,….en je maakt me helemaal pissed off, nu ik weet, dat je dagelijks moet braken vanwege het werk. Trek aan je Eigen touwtjes man! Daag ns een hond uit, spring van de ene rijdende trein op de andere. Ga free runnen. Ga schreeuwen, Wordt kwaad op jezelf, dat je dit allemaal toelaat, maar geef de HSS kant een uitlaatklep.
Hi Sanne,
Als je “bergbeklimmen” vervangt door “zeezeilen”, dan heb je mij beschreven (ik maak even een voorbehoud voor “achtbanen” want ik houd niet zo van pretparken en al helemaal niet van lange wachtrijen). Maar verder …ten voeten uit. En eigenschappen die andere bloggers toedichten aan HSP/HSS herken ik ook. Het boek van Dr. Aron kan ik niet veel mee, want zij belicht bijna alleen maar de veel introvertere HSP-er.
Is HSS lastig? Integendeel. Het is een zege!!!
Want als je voor jezelf weet wat wel of niet werkt, dan wordt je leven een stuk eenvoudiger. Ik heb nu een veel rijker leven (voel me soms bijna bevoorrecht [shame] omdat ik andere mensen beter aanvoel). En in mijn vakgebied (met overwegend narcistische types) ben ik redelijk uniek. Eerst leed ik daar enorm onder, maar nu ik weet wat voor mij goed werkt, leef ik ervoor. En het mooie van HSP/HSS is dat als je luistert naar je gevoel en lichaam en je voelt dat de accu leeg raakt (grenzen stellen en bewaken is de grootste uitdaging), dat je de accu dan heel eenvoudig kunt opladen met balans, regelmaat, slaap en rust. Precies zoals jij schrijft.
En over die “twee werelden” en het “rem-/gaspedaal”… pas toen ik dát van mezelf begreep viel alles op zn plaats. Al die onverklaarbare en vooral tegenstrijdige eigenschappen, wat moest ik er mee… ? Ik gun elke HSS-er dat hij/zij er achter komt, want met die zelfkennis begint het leven van een HSS-er pas echt.
Hallo Eduardo,
Vooruit, bergbeklimmen mag je vervangen door zeezeilen ;).
Mooi dat je zo goed met jouw eigenschappen overweg kunt en dat je het hier beschreven hebt. Dat is wellicht een opsteker voor degene die nog worstelen met hun eigenschappen.
Fijne dag, Sannie Alblas-Smit
Een zege? Het is een complete ramp om met zo een iemand samen te wonen. Ik word er doodmoe van. Iemand nog tips hoe ermee om te gaan?
Dag Sanne,
Ik lees jouw verhaal alsof het mijn eigen verhaal is, behalve dan de achtbanen.
Inderdaad is het belangrijk om je balans rechtop te houden en te zorgen voor goede rustmomenten.
Helaas is dit in deze maatschappij af en toe onmogelijk, hoe los jij dit op
Hallo Manneke,
Sorry dat het zo lang duurt voordat ik je antwoord geef. Ik had niet eerder gekeken naar reactie’s, excuus.
Hoe ik dit oplos in deze maatschappij? Ik werk grotendeels zelfstandig coach en plan dus zo goed als al mijn tijd zelf. Ik werk 16 uur bij een baas en dit is voor mij goed te combineren.
Tevens bekijk ik elke week mijn agenda. Zo kan ik vooraf bekijken of het ergens ‘spaak’ gaat lopen en ik wellicht iets kan plannen waar ik mij aan kan opladen.
Hopelijk heb ik zo je vraag beantwoord.
Warme groet, Sannie Alblas-Smit
Hallo Denise,
Ik heb veel eigenschappen van een HSP/HSS. Het ene moment wil ik alleen zijn, het andere moment sta ik te stuiteren van de energie omdat ik voor een groep mag spreken en daar heel gelukkig van wordt. En ik ben gek op achtbanen 😉
Ik kan je eerlijk gezegd niet vertellen wanneer ik dat ontdekte, het zal ongeveer 6 jaar geleden zijn geweest. Aangezien ik toen ‘met mijzelf aan de slag ging’.
Ik weet inmiddels dat het voor mij heel belangrijk is om balans te houden. Ik hoop dat je iets aan deze antwoorden hebt.
Warme groet, Sannie
Ben jij zelf HSS, Sannie?
Wanneer ontdekte je dat?