In deze onzekere situatie met het Corona-virus raken veel hoogsensitieve mensen overspoeld door hun eigen gedachten. Vaak gaan die over de gevolgen voor de maatschappij, omdat hoogsensitieve mensen erg gericht zijn op de groep. Maar natuurlijk ook over de gevolgen voor henzelf en hoe het nu verder moet. Een voorbeeld wat een nieuwsuitzending over Corona met jouw stroom van gedachten kan doen. Misschien herken je er een aantal…
Piekergedachten over de feiten
Wat is dat Corona-virus nu precies? Lijkt het op de griep? Is het erger? In wat voor zin dan? Is het besmettelijker of dodelijker? Is iedereen vatbaar of alleen de meest kwetsbaren? Hoe beschermen we die kwetsbaren dan? Wat zou de beste methode zijn?
Piekergedachten over maatschappelijke gevolgen
Dit virus heeft wereldwijd al heel wat slachtoffers gekost. Wat verdrietig voor al die families. Hoe gaan die nu verder? Hoe gaat het met hun eigen werk en bedrijf? Moeten ze misschien zelfs uit hun huis? Dit gaat heel veel gevolgen hebben voor heel veel mensen. Wat betekent dit voor alle mensen die veel tijd en energie hebben gestoken in concerten en evenementen die nu niet doorgaan? Zij krijgen nu niet betaald voor al die uren. Redden ze dat wel? Gaan die evenementen later alsnog door? Nu we met zijn allen ervaren dat het ook anders kan, kiezen we na de Corona-crisis dan nog voor dezelfde dingen? En zo niet, welke dingen laten we dan als eerste vallen? Welk effect heeft dat op bepaalde beroepsgroepen? Zullen die flexibel genoeg zijn om straks nieuwe bronnen van inkomsten te vinden? Of hebben we na de crisis veel meer mensen die onder bijstandsniveau moeten leven? Wat zouden we kunnen doen om ervoor te zorgen dat iedereen straks een goed leven kan hebben?
Piekergedachten over het gezin
Hoe zal dat voor onszelf zijn? Hebben wij nog wel ons inkomen aan het eind van de crisis? Blijf ik in dienst/ draait mijn bedrijf nog goed? Hoe zou ik om moeten gaan met een verminderd inkomen? Welk effect heeft dat op mijn relatie en mijn kinderen? Kunnen mijn kinderen straks niet meer sporten vanwege lagere inkomsten? Of zullen ze het dan heel erg vinden als zij anders zijn dan hun vriendjes? Eigenlijk ook wel lekker om niet steeds dat gehaast te hebben naar de trainingen. Om gewoon in alle rust te eten. Zouden we dat straks niet ook kunnen regelen? Dit heeft ook voor ons als gezin wel voordelen. Maar aan de andere kant voel ik ook de spanning bij mijn partner / kinderen. Hoe kan ik het makkelijker voor hen maken? Doe ik het wel goed?
Piekergedachten over wat anderen vinden
Bij anderen lijkt het makkelijker te gaan. Die hebben leuke foto’s over ‘gezellig samen thuis’ op sociale media. Bij mij voelt het als een worsteling elke dag. Wat doe ik verkeerd? Maak ik het mezelf te moeilijk? Anderen lijken het minder nauw te nemen met de regels. Die gaan wel gewoon erop uit. Ben ik weer het braafste meisje van de klas? Maar we moeten het toch met z’n allen doen? Als ik boodschappen ga halen heb ik al het gevoel dat ik anderen veroordelend zie kijken. Maar ik haal echt niets extra’s. Dat is niet sociaal. Maar waarom voel ik me zo slecht. Iedereen zit in dit schuitje. En in ons gezin is er niemand ziek. Niemand is ontslagen. Er zijn zoveel mensen die het slechter hebben. Ik zou me dankbaar moeten voelen. Maar ik voel me somber en machteloos. Anderen vinden me vast weer ‘te gevoelig’. Hoe kan ik het goed doen?
Piekergedachten over jezelf
Hoe kan ik dit allemaal goed aanpakken. Ik zie dat mensen er het positieve uit halen. Dat ze anderen gaan helpen. Dat zou ik ook graag doen. Maar het idee leidt ook tot stress. Ik heb geen idee wat ik kan doen en ik voel me ook zo moe. Ik wil graag rust in mijn hoofd. Ik weet gewoon niet goed wat ik nu moet doen.
Hoogsensitieve brein
Hoogsensitieve mensen zijn vatbaar voor piekeren doordat zij de informatie uit hun omgeving diepgaand verwerken. Deze onzekere periode versterkt dat. De positieve kant is dat hoogsensitieve mensen zich erg bewust zijn van de gevolgen van hun gedrag op de groep. Ze zullen eerder kiezen voor wat goed is voor de maatschappij dan wat goed is voor henzelf. Wat een groot nadeel is in deze tijd is dat ze steeds heel kritisch zijn op zichzelf. Ze hebben nu helemaal het gevoel dat ze het goed moeten doen. Dat legt een enorme druk op hen. Tegelijkertijd voelen ze alle onrust en emoties van anderen alsof die van henzelf is, wat ook zeer uitputtend is. Is dat herkenbaar voor jou? Deel hieronder je ervaringen.
Piekerloop doorbreken
Als hoogsensitief persoon zal je altijd een complexe manier van denken houden, zo werkt je brein nu eenmaal. Maar je kunt er wel anders mee om gaan. Beperk bijvoorbeeld het aantal momenten dat je nieuws kijkt of leest over Corona. Zorg dat je daarna echt uit je gedachtenloop komt door iets anders te doen waar je ook je aandacht bij nodig hebt. Zo focus je op iets anders en doorbreek je de piekergedachten. Lees ook het blog over ontspanning vinden.
Heel fijn om het zo helder beschreven te zien, Esther. Ik las het voor aan mijn dochter van 18 en ze zei: mama dit is precies wat jij doet. Inderdaad en ik begreep daarin niet waarom andere mensen zich niet druk maken over de gevolgen voor de maatschappij en met name de jongere generatie. Lastig omdat ik me verantwoordelijk voel, maar ook machteloos. Angstig, omdat ik bang ben niet te kunnen leven in een maatschappij die gebaseerd is op wantrouwen en controle. Dus ja…. een hele zware tijd. Je tip om het nieuws minder te volgen is een must, denk ik. Inmiddels weet ik ook alles van het virus dus dat kan wel:). Keep up the good work Esther, want het start bij het begrijpen om het te kunnen accepteren voor mij. Thanks!
Dank voor je bericht. Heel herkenbaar wat je beschrijft wat het allemaal met je doet. Al zo fijn om het te herkennen en te kunnen delen met gelijkgestemden!
Mooi blog Esther! Goed om hier aandacht aan te besteden.
Ik zie kinderen met emotionele buien en tics ontwikkelen in deze coronatijd.
Ik waak ervoor dat de onrust het overneemt bij bij en onze kinderen. Ik herken wat Elisabeth beschrijft. Wat helpt is simpel maar niet eenvoudig; elke dag oefeningen doen om bij jezelf te blijven. Aardingsoefeningen en meditaties, visualisaties. Daardoor kan spanning afvloeien en het voorkomt het mee-pakken van andermans emoties.
Heel herkenbaar is deze blog voor mezelf. Maar vooral ook voor mijn dochter van 8 jaar. Ik merk zo dat deze periode voor haar zwaar is. Ik denk niet dat ze dingen zo bewust beleeft en denkt zoals hier verwoord. Maar in haar onbewuste speelt er volgens mij van alles. Ik zie ze achteruit gaan. En dat vind ik erg moeilijk. Ze kan slechter in slaap komen, klaagt over buikpijn, haar lontje wordt steeds korter naar haar broertje, sneller boos, erg moe, schoolwerk, vooral rekenen wat altijd al moeite kost, gaat haar steeds zwaarder vallen. De eenvoudigste sommen onder de 20 weet ze gewoon niet. Ik maak me zorgen. Wie heeft er een advies?
Wat naar om te zien als moeder. Het is heel normaal dat ze achteruit gaat, dat kan ook op andere gebieden zijn. Richt je vooral op haar welbevinden: wat heeft ze nodig om zich veilig en prettig te voelen? De rest komt wel weer.
Heel herkenbaar is deze blog voor mezelf. Maar vooral ook voor mijn dochter van 8 jaar. Ik merk zo dat deze periode voor haar zwaar is. Ik denk niet dat ze dingen zo bewust beleeft en denkt zoals hier verwoord. Maar in haar onbewuste speelt er volgens mij van alles. Ik zie ze achteruit gaan. En dat vind ik erg moeilijk. Ze kan slechter in slaap komen, klaagt over buikpijn, haar lontje wordt steeds korter naar haar broertje, sneller boos, erg moe, schoolwerk, vooral rekenen wat altijd al moeite kost, gaat haar steeds zwaarder vallen. De eenvoudigste sommen onder de 20 weet ze gewoon niet. Ikk maak me zorgen. Wie heeft er een advies?