HSP & ego

Natuurlijk had ik wel eens van een ego gehoord. Maar me er zo bewust van zijn had ik nog niet eerder ervaren. Door het afbouwen en stoppen met antidepressiva kwam er een aantal weken na het stoppen wat op gang. Waar je bij de meeste soorten antidepressiva al vrij snel de onttrekkingsverschijnselen ervaart was dat bij die van mij anders. Dit kwam pas na een paar weken. Dus toen ik me opeens vreselijk begon te voelen en het gevoel had opnieuw depressief te zijn kwam het besef. Dit zijn de ontrekkingsverschijnselen. En wie ik nu ben is de persoon van voor de medicatie.

Vanuit mijn ego

Vanuit mijn ego ben ik in de medicatie gedoken. Dat realiseer ik me nu. Mijn hoogsensitieve brein handelde niets meer. De druk. De dingen die anderen over mij zeiden, die wel waar moesten zijn. De negatieve dingen die ik over mezelf zei, die uiteraard ook waar zijn. De status in de maatschappij, die ik volgens mij zelf niet had, want wat voeg ik eigenlijk toe. De druk om te presteren. De druk om aantallen te benoemen. De druk om te verdienen. De druk om IEMAND te zijn. Vol in mijn hoofd. Levend vanuit mijn ego. Verwachtingen waar ik nooit aan kon voldoen! Dus was de zoveelste mental breakdown het gevolg. De zoveelste depressie (die bij mij al snel volgen op een breakdown). Om die druk aan te kunnen begon ik medicatie te gebruiken. Dat wist ik toen niet en ik zeg ook zeker niet dat dit voor iedereen geldt met depressies en antidepressiva-gebruik. Dit is enkel mijn verhaal.

Afgunst en onzekerheid

Wat er gebeurt als we vanuit dat ego leven is dat we onzeker worden en afgunstig. Ik word alles behalve een leuk persoon. En ik begon gedrag te vertonen wat ik kende van voorheen, maar eigenlijk niet per se mooi vond aan mezelf. Mijn lieve lieve man begon opdrachten binnen te krijgen voor zichzelf naast zijn vaste baan. Omdat hij gewoon goed is in zijn werk. Omdat hij hard werkt. En omdat hij het verdient. Maar mijn ego kon hier niet mee omgaan. Want door de ontrekkingsverschijnselen kwam alles opeens weer keihard naar boven. Wat er ook alweer allemaal speelde waarom ik het niet aankon. Oja “ik was niets waard” en “ik doe niets van betekenis” en “ik verdien nog steeds te weinig geld”. Ik vond dat het hem te makkelijk af ging. Ik begon weer te zeggen, “ik wou dat ik niet hoogsensitief was”, of dat ik niet zo vreselijk moeilijk in mijn hoofd was en zelfs “ik wou gewoon dat ik net als jij was”!

Door deze rol aan te nemen en je ego dus continu aan het woord te laten – terwijl  je daar ook nog eens extreem gevoelig voor bent en je hoofd steeds die overuren maakt – word  je een erg ongelukkig persoon. Je gaat door een rollercoaster van rollen die je aanneemt. Slachtoffer, boosdoener, hulpeloos en dan weer teleurgesteld in jezelf. Wat voor rol het ook is. Het helpt je helemaal niet verder.

Leven vanuit je ziel

Het was een begrip dat niet altijd tot me doordrong. “Makkelijk gezegd” dacht ik dan. Maar ik ben me nu gaan realiseren dat leven vanuit je ziel eigenlijk de enige manier is om een leven vol liefde en licht te ervaren als hoogsensitief persoon. Ik wist niet goed hoe ik bij mijn ziel kon komen. En ik snap nu waarom. Mijn ego blokkeerde dit. Ik was me nog niet bewust van die ego, die ego die hard aan het roepen was zodat ik luisterde. Die ego die me er steeds weer van weerhield om te schrijven wat ik wil, om te posten wat ik wil, om de diensten aan te bieden die ik wil. Die ego weerhield me ervan mijn leven te leven zoals ik dat wil. Want steeds waren daar nog die stemmetjes.

Nu weet ik dat ik kan leven vanuit mijn ziel, omdat ik me bewust ben van die ego. Ik weet wanneer het roept. Ik weet ook dat ik het nu gewoon kan laten roepen. Want ik luister niet langer. Ik voel diep in mijn ziel wat ik wil. Wie ik wil zijn, hoe ik wil leven. Ik leer meer en meer dat hoe ik ben en wie ik ben gewoon oké is. Ik leer dat we als HSP’s op deze wereld echt die missie te volbrengen hebben. De missie van authentiek leven. Die missie om anderen te leren voelen.

Liefde & licht

Lange tijd heb ik niet begrepen wat daarmee bedoeld werd. Het klinkt zo mooi, maar ik voelde het niet. Tot ik nu wel op dat punt ben. Het punt van besef. Dat dit toch echt iets is wat ik zelf mag creëren en zelf mag gaan ervaren. Door mijn ego los te laten. Door de donkere kant los te laten. Door once again mezelf volledig te gaan accepteren. Door nog meer los te breken van de regels en verwachtingen. Door nog meer in mijn sensitieve kracht te gaan staan. Door me minder bezig te gaan houden met wat de ander doet. En om ook daar met liefde naar te kunnen kijken. Ook accepteren dat niet iedereen is zoals ik ben. Dat er ruimte is voor iedereen.

Dus nee, ik verwacht niet dat mijn leven zich opeens zal gaan afspelen door een roze bril. Daarvoor heb ik te lang een zwakte en drang naar het donker gehad. Maar door bewustwording kan ik hier wel verandering in brengen en het transformatieproces omarmen. Dit mag tijd krijgen. Ik mag het tijd geven. En dat is wat ik ga doen. Ik gun mezelf liefde & licht en ik wens dit ook voor jou.

Karin Rutjes (1985) is zelf hoogsensitief en werkt als hsp coach in haar eigen praktijk (Karin & Coaching). Daarnaast is ze ook jongerencoach. Ze woont samen met haar man, dochter en zoon in Hardenberg en haar praktijk heeft ze ook daar gevestigd. Ze is gek op lezen en ook het schrijven van haar eigen blogs vindt ze geweldig om te doen. Ze hoopt dan ook nog veel blogs te kunnen schrijven voor zowel Hoogsensitief.NL als haar eigen website (www.karinrutjes.nl).

Please follow and like us: