Een jaar geleden kwam ik, met een burn-out, thuis te zitten van mijn werk. Van te voren had ik nooit gedacht dat het zover zou komen. Een half jaar daarvoor begon ik aan integratieve therapie. Ik wist dat ik in het verleden een aantal trauma’s had opgelopen (op dat moment voor mij nog nare gebeurtenissen want het woord trauma had veel teveel lading en zo erg was het toch allemaal niet?) en was eindelijk, na veel aansporing, aangekomen op het punt dat ik het mezelf gunde om daar iets aan te doen. Ik was in de veronderstelling dat ik, naast mijn werk, deze trauma’s wel zou kunnen verwerken. Maar het bleek toch anders te lopen.
Op een dag vroeg de psycholoog of ik wel eens had gehoord van hoogsensitiviteit. Op dat moment drong het nog niet echt tot me door en ik heb er ook niets mee gedaan. Totdat ik op een gegeven moment via Facebook advertenties kreeg over de meest uiteenlopende zelfhulpwebinars en -boeken. Ik kocht het boek ‘Sterk voelen op het werk’ van Eveline Baar. Het trok mijn aandacht omdat zij, net als ik, werkzaam is in HR.
Bij het lezen van dit boek werd ik enorm geraakt, het leek wel alsof ze het boek over mij had geschreven. Ik kon nog niet meteen alle kenmerken plaatsen (vooral de positieve niet) maar ik wist direct dat hiermee heel veel puzzelstukken op zijn plek gingen vallen. Ik ben er veel over gaan lezen, heb de online test gedaan en ben alles wat ik tegenkwam op sociale media gaan volgen. Op deze manier kom ik er steeds beter achter wat hoogsensitiviteit is.
Het laatste item dat ik gelezen heb, ging over rouwverwerking. Zo heb ik bijvoorbeeld geleerd dat het verwerkingsproces langer duurt dan bij niet-hoogsensitieve mensen en besef ik dat ik daarom nog lang heb moeten huilen om mijn overleden parkiet (toen 7 jaar), mijn overleden opa (11) en mijn overleden beste vriendin die twee weken na de geboorte van haar dochtertje besloot dat het meisje beter kon opgroeien zonder haar (29). Elke keer als ik ergens verdriet over had of heb, is dat uiteindelijk wat er naar boven komt. Ook al begon het met iets heel anders.
Eigenlijk kan ik wel zeggen dat ik het afgelopen jaar alles wat ik nu weet, over hoogsensitiviteit, heb geleerd en ik hoop dat ik er de komende tijd nog veel meer over zal leren, want ik ben benieuwd wat ik nog meer over mezelf zal ontdekken.
Dit zomerreflectie-blog is geschreven door Amanda.
Het is zeer verrijkend om de ervaringen van andere HSP’ers te lezen.
Graag ook de nieuwsbrief per e-mail.
Wat mooi om te lezen. Op de website vind je een inschrijfformulier voor de nieuwsbrief. Kan je meteen aangeven welke categorie je wilt.