Een beetje verrast kijk ik naar de woorden die in mijn inbox zijn verschenen. “Dank je voor je email met je ideeën. Ik ben blij met je strategisch voorstel.” Even blijven mijn ogen hangen bij de tekst en moet ik glimlachen. Het is niet dat ik de tekst raar vind of dat ik de afzender niet geloof of vertrouw. Het gaat om dat ene woord. Strategie.

Volgens Google betekent strategie een overzicht, van alle wegen en middelen die er zijn om een doel te behalen. Het liefst nog aangevuld met de risico’s en valkuilen die bij die wegen horen. Het is een woord voor consultants, managers en voor directieleden.

Het is een woord dat ik niet gewend ben te gebruiken. Ik heb geen universitaire opleiding noch heb ik een HBO- of managementopleiding gevolgd. Toch wordt wat ik van nature doe door anderen gezien als strategie.

Complexe vraagstukken

Er zijn niet zoveel mensen die van wanorde houden. Projecten en ons werk vinden we leuk zolang alles soepel verloopt. Maar zodra iets complexer wordt of er vallen gaten in het plan worden de meeste mensen een beetje zenuwachtig of ronduit geïrriteerd. Ik niet. Zet mij middenin chaos of geef mij een ingewikkelde situatie waar je geen oplossing voor kunt vinden en ik word er heel gelukkig en vreemd genoeg heel rustig van.

Het overzicht kwijt in een project? Ik ben dol op het vinden van losse eindjes en vooral weer aan elkaar knopen. Een draaiboek maken voor een complex event? ‘Structure is my middle name’, hoe meer losse onderdelen en afwijkingen er zijn hoe leuker ik het vind. Vastgelopen in een opdracht maar geen idee hoe je verder moet? Ik weet de juiste vragen te stellen en leg de vinger op de zere plek.

De reden dat ik er zo blij van word is denk ik omdat het mij natuurlijk af gaat en ik er niet over hoef na te denken. Sterker nog, ik moet er juist niet over nadenken. De antwoorden komen vanzelf.

Intuïtie – mijn GPS

Mijn ultieme manier van werken? Vertel mij waar je nu staat, waar je naar toe wilt en wat de randvoorwaarden zijn. Is het een bepaald budget, bedrijfscultuur, tijdslimiet of iets anders. En laat mij dan vrij.

Vergelijk het met een GPS-systeem waar je beginpunt, eindpunt en middel van vervoer ingeeft. Mijn intuïtieve gevoel gaat dan aan het werk en niet alleen komen dan de oplossingen maar vaak ontstaan meer ideeën dan je ooit had kunnen bedenken.

Op zo’n moment is het alsof ik en de vraag waar ik antwoorden voor zoek zich middenin een groot veld bevinden. Een veld waarin alle mogelijkheden aanwezig zijn. Zolang ik ontspannen stil sta bij de vraag worden als vanzelf in dat veld alle geschikte opties zichtbaar. Het enige waar ik voor hoef te zorgen is een rustige en stille omgeving en het de tijd geven.

Een tijd geleden sprak ik iemand die vol creatieve ideeën zat. Ambitieuze plannen voor wat hij wilde bereiken. We praatten wat over hoe het zou zijn als zijn plannen werkelijkheid zouden worden. Hij kon goed verwoorden hoe dat beeld eruit zag, alleen het plan hoe dat te bereiken daar was hij nog niet aan toegekomen. Onderweg naar huis, in de stilte van mijn auto, bleef mijn aandacht hangen bij zijn verhaal en langzaamaan kwamen de ideeën naar boven. Eenmaal thuisgekomen opende ik mijn laptop en begon ik met typen. Binnen anderhalf uur had ik een compleet eventplan geschreven inclusief de omschrijving van doelstelling, doelgroep, thema, de vorm, geschikte sprekers, communicatieplan. Maar ook voor elk onderdeel welke vragen er nog zijn en waar de haken en ogen zich bevinden.

Ik heb er geen moment over na hoeven denken. Zodra ik het eerste inzicht had hoefde ik vandaar alleen nog maar de lijntjes te leggen naar de volgende stappen.

Talent of kennis?

Ik weet het, het klinkt voor sommigen wat zweverig. Het is ongrijpbaar, iets wat we niet met ons hoofd kunnen beredeneren en dat maakt het lastig om te vertrouwen en als leidinggevende om de ruimte te geven. Een muur waar ik zelf ook vaak tegenop ben gelopen. Maar is het belangrijk hoe we aan die antwoorden komen? Het gaat erom dat er een oplossing komt voor een vraag of probleem. Dat er een overzichtelijk plan is met mogelijkheden, kansen en risico’s.

Deze intuïtieve manier van werken is niet nieuw en heeft zich al zo vaak bewezen. Sommige van de meest briljante mensen die we kennen, Albert Einstein en Nikola Tesla werkten op deze manier.

The intellect has little to do on the road to discovery. There comes a leap in consciousness, call it intuition or what you will, the solution comes to you and you don’t know how or why ~ Albert Einstein

Probleemoplossend vermogen

We leven in een wereld die blijft veranderen. Een wereld waar steeds meer data en informatie voor handen is die we in kaart willen brengen om te begrijpen. Volgens het WEF (World Economic Forum) hebben bedrijven de komende jaren een sterke behoefte aan medewerkers met kwaliteiten als ‘complex problem solving’, creativiteit, emotionele intelligentie en people management. Precies die kwaliteiten waarover HSP-ers van nature beschikken. Er zijn geschat 20% van die hoogsensitieve en intuïtieve vrouwen en mannen net als mij.

Hoe mooi zou het zijn als elke HSP-er op zijn of haar CV naast opleiding en kennis ook een kwaliteit als hoogsensitief en intuïtief zou durven vermelden. Wanneer we de toegevoegde waarde voor onze samenleving hiervan gaan zien. En wanneer HR-managers, recruiters en leidinggevenden net zoveel aandacht schenken aan deze kwaliteit en werkervaring als een diploma van een HBO of universitaire opleiding. Want een kwaliteit die is aangeboren is net zoveel waard als kennis die is aangeleerd.

Linda van der Kwast (1969) is schrijver en intuïtieve coach. Na een lange tijd zich voor haar gevoel te hebben afgesloten, heeft ze als volwassene opnieuw mogen leren omgaan met haar sensitiviteit. Waarbij ze tot de ontdekking kwam dat juist het in staat zijn om te voelen en op een gezonde manier omgaan met emoties en intuïtie zo belangrijk is in ieders leven. Om deze reden is ze begonnen met het schrijven van verhalen (in het Nederlands en Engels) voor haar eigen website. Wil je meer van haar lezen, kijk dan op https://lindavanderkwast.com/.

Please follow and like us: