Vooral jongere hsk zijn ‘slechte’ eters. Uit onderzoek van WerkZorgCombinatie blijkt dat twee derde van de dreumesen en peuters matig eet. Dit is veel meer dan andere kinderen. In recent onderzoek van Erasmus Medisch Centrum wordt een kwart van de jonge kinderen (drie jaar of jonger) door hun ouders als kieskeurige eter gezien.
Het meest genoemde probleem (29%) is dat kinderen niets eten als ze het niet kennen. Waarom doen hoogsensitieve kinderen dat? Ze houden van ‘vertrouwd’ omdat dat ‘onbekende’ veel prikkels oplevert. Dat smaakt, ruikt en voelt anders. Allemaal prikkels die verwerkt moeten worden.
Met het hele gezin aan tafel leidt ook tot veel indrukken en aan het einde van de dag heeft het kind al veel prikkels moeten verwerken. Onbekend eten kan hierdoor leiden tot overprikkeling..
“Er zitten stukjes in mijn yoghurt, mama“. “Dat zijn aardbeien, die vind je toch lekker?”. “Ik lust geen stukjes! Dit eet ik niet“.
Voor veel ouders een herkenbare situatie. ‘Stukjes’ in het eten vinden ze vies (23%). Hoe lekker ze de onderdelen ook vinden… Nog zo één: alle ingrediënten moeten los gegeten worden (20%). De pasta zonder saus. Vlees en groenten apart.
De achtergrond van deze verschijnselen ligt in het willen beperken van prikkels. De mond is een zeer gevoelig zintuig voor veel hoogsensitieve kinderen. Verschillende smaken of texturen bij elkaar leveren extra prikkels op. Ingrediënten los eten beperkt dit.
Twintig procent van de ouders vindt het lastig met problemen rond eten om te gaan. Soms zijn gezinnen in een negatieve spiraal gekomen.
Het kind eet weinig > De ouders zijn bang dat het te weinig (vitamines) binnenkrijgt en dwingen kind tot eten > Het kind raakt overprikkeld > Hij/zij wordt boos of gaat huilen > De sfeer aan tafel is slecht > Het kind eet nog minder > De ouders maken zich meer zorgen.
Dé tip is dus overprikkeling te voorkomen. Dit kan als volgt:
- Kondig de maaltijd op tijd aan zodat je kind kan omschakelen;
- Bewaar rust aan tafel;
- Stel regels zodat je kind weet wat het kan verwachten. Dit geeft hem veiligheid. Zowel regels over sociale omgang als over een minimale portie;
- Houd rekening met de voorkeuren van je kind, je weet nu dat het geen aanstelgedrag is;
- Gun je kind tijd om het eetgedrag – dat echt onacceptabel is – stapsgewijs aan te passen;
- Zorg dat je kind eten niet als straf ervaart.
