Vijf keer omdenken voor een retourtje comfortzone
uit de sleur, in de stress
Begin van de zomer schreef ik een blog met vijf tips voor HSP voor een relaxte vakantie.
Waarom?
Omdat een aantal HSP, mannen en vrouwen, die ik coach opzag tegen de vakantie, terwijl ze er juist zo aan toe waren.
Ze vertelden over de keuzestress vooraf, piekers over de reis, over de corona-regels ter plekke, een onbekende omgeving en de reacties van hun lijf op ander eten.
Door hoe ons HSP-brein werkt is de neiging al gauw om flink te dubben wat de beste keus is voor het hele gezin, de plussen en minnen zorgvuldig af te wegen van in eigen land blijven en zorg te dragen dat iedereen aan zijn trekken komt.
met volle teugen
Maar een HSP kan toch ook extra intens genieten? Dat klopt!
En vakantie biedt ook kansen voor de HSP-HSS die opbloeit bij afwisseling en fijne uitdagingen.
Het nieuwe en onverwachte maakt vakantie voor velen nou juist iets om naar uit te kijken. Even weg uit de sleur, nieuwe mensen ontmoeten, nieuwe ervaringen opdoen, andere smaken proeven…
Het brocante winkeltje op je vakantieadres is niet voor niets tien keer leuker dan die tweedehandswinkel in je eigen woonplaats.
prikkel hier, prikkel daar
Toch kan overprikkeling juist ook in vakantietijd op de loer liggen. De nieuwe indrukken, onbekende situaties en ervaringen buiten je comfortzone kunnen je overweldigen.
Voeg daarbij misschien lawaaiige buren op de camping, een slechte nachtrust door eten wat niet lekker viel of hoofdpijn door de felle zon.
Vandaar dat ik tips schreef die je helpen je comfortzone te vergroten en deze ook sneller weer terug te vinden als je erbuiten bent gestapt.
Immers als je je instelt op het onbekende, zal het minder impact op je hebben dan wanneer je je erdoor laat verrassen.
Vijf tips voor HSP voor een relaxte vakantie
– bereid het voor
– neem (bij aankomst) wat tijd om alleen rond te dwalen
– doe af en toe niets, kijk naar de wolken of doe aan ‘star gazing’ als het donker wordt
– heb een plan B, voor als dingen tegenvallen of niet zijn zoals gewenst
– stel je open voor verrassingen
Dat ik deze zomer zelf ook volop uitgedaagd zou worden de tips ter harte te nemen wist ik toen nog niet 😉
schoolkamp, snelweg en spelletjes
Mijn voorbereidingen waren nogal laat, waardoor ik geen last had van keuzestress, maar van geen-keuze-stress; de plekken waar ik heen wilde waren volgeboekt of kon ik hooguit voor twee nachten reserveren.
Daardoor werd het een snippervakantie, een vakantie in losse snippers. In plaats van één keer wennen aan een nieuwe plek en één keer opbouwen en afbreken van ons kamp deden we dat deze zomer op vier verschillende plekken, telkens voor een paar nachtjes.
Ik zag het voordeel ervan in door me te realiseren dat ik gedij bij afwisseling.
Ook mijn behoefte aan rust leek in te worden voorzien. Op de eerste stek bleken we de enige op het tentenveldje. Totdat we bij terugkeer van een wandeling struikelden over ruim zestig kids die net waren aangekomen om met een schoolkamp afscheid van hun basisschool te nemen.
In plaats van in de schemering luisteren naar de krekels werd het meedeinen met de hits uit de luidsprekers. En toen ik mijn slaapzak in kroop begon hun nachtspel.
Ook hier hielp omdenken mijn humeur te bewaren: geweldig eigenlijk, dat er vast ook kinderen bij zitten die normaal nooit buitenspelen en nu ‘verplicht’ drie volle dagen de hele dag in de natuur ronddwalen.
Onze derde plek lag zo dicht bij de snelweg dat het verkeer het gezoem van apparaten op het terrein overstemde.
Ik werd met de dag meer bedreven in omdenken. Deze keer stelde ik me voor dat het geluid waarvan ik wakker lag het eeuwige geruis van de branding was. Met een glimlach viel ik toch in slaap.
Een plan B kwam hier ook van pas. Na stortbuien, onweer en nog meer stortbuien vertrokken we voordat we weer een ‘nacht aan zee’ in gingen gewoon naar ons eigen bed thuis.
Het meest uitdagende adres hadden we tot het laatst bewaard. Op een overvolle camping vonden we een plekje ver van andere tenten vandaan op één tent na.
Toen we zaten te genieten van de eerste sterren, kwamen de buren thuis. Zes jongens die zich gelijk op een spel storten. Terwijl de hele camping doodstil was gevallen, praten zij steeds luider. Ze gingen zo op in hun spel dat ze kreten slaakten als een van hen vals leek te spelen of de anderen afblufte. Het geschreeuw negeren lukte me niet echt. Maar gelijk de eerste avond al klagen, terwijl ze misschien wel aangeschoten waren, leek ook niet de beste oplossing. Het had ook iets sympathieks met hoeveel vuur ze hun spel speelden.
Al met al was deze vakantie in snippers heel enerverend. De situaties die ik aantrof weken soms sterk af van waar ik behoefte aan had. Ze gaven veel prikkels en hielden me behoorlijk bezig, hoe er het best mee om te gaan. Ik ontdekte dat ik goed heb kunnen omdenken en dat mij dat enorm heeft geholpen. En… dat het een fijne gedachte is altijd een plan B achter de hand te hebben.
Dit zomerreflectie-blog is geschreven door Gaby Hutjes.
Gaby Hutjes (1969) is ervaringsdeskundige HSP. Zij woont samen met haar partner (ook HSP) in Oosterbeek. Zij is gecertificeerd wandelcoach voor hoogsensitieve professionals. Met hen kijkt ze in de natuur naar issues waar ze tegenaanlopen in hun werk of privéleven. Juist in de rust van de natuur, kan de actieve geest al wandelend wat stiller worden. Haast als vanzelf vindt iemand dan zijn eigen antwoorden. Meer over Gaby en haar wandelcoachpraktijk lees je op haar site stiltecoaching.nl
