Het gevoel Liefde is moeilijk uit te leggen. Het is echt een gevoel en dat kun je alleen maar voelen. Het gevoel liefde lijkt geen uitleg te behoeven. Het is een gevoel dat er gewoon is, vanuit je hart. Liefde kun je altijd en overal voelen als je het toelaat, het is de basis van het bestaan. Alle andere emoties hangen samen met liefde. Hoe meer liefde je voor jezelf kunt voelen, hoe minder gedachten er zijn van angst, verdriet, schuld, schaamte en boosheid. Vanuit liefde ontstaat acceptatie.
Moeite met zelfliefde
Hooggevoelige mensen lijken moeite te hebben met zichzelf liefhebben. Ze zijn vaak op een ander gericht waardoor ze zichzelf vergeten. Ze zorgen goed voor de ander, maar niet zo goed voor zichzelf. Ze zetten met gemak een ander voor zichzelf, en daardoor is het vaak ook lastiger om met anderen om te gaan. Ze raken zichzelf kwijt in verbinding met de ander en vergeten hun zelfliefde.
Liefde lijken we niet vaak als chronische staat van zijn te kunnen voelen. Ik heb nog niet eerder gehoord dat iemand last had van een continue gevoel van blijdschap. Of zo blij wordt van vreugde dat het verlammend werkt en er een pilletje voor wilt. Bijzonder toch eigenlijk? Liefde voelen we alleen maar, ons hoofd hoeft er niks van te vinden, want het is een fijn gevoel en het mag er zijn. Het komt en gaat, maar we houden het niet constant vast. Als je de liefde vast wilt houden, komt angst weer kijken. Want door dat vast willen houden ben je bang dat je het kwijtraakt.
Op zoek naar liefde
En wat proberen we hier allemaal een invloed op uit te oefenen. We willen meer van liefde en willen het liefst geen angst voelen. We proberen de emoties te forceren. Angst onderdrukken we en we zijn massaal op zoek naar liefde. Vaak buiten onszelf. Als de mensen om ons heen ons lief vinden, dan geloven we het pas. We missen vaak een stukje zelfliefde wat maakt dat we buiten onszelf op zoek gaan naar iemand die voor ons kan bevestigen dat we lief zijn en het goed doen.
Pas als we in onszelf gaan geloven en onszelf lief gaan vinden no matter what, dan pas kan angst ons niet meer overnemen en blijft het gewoon een emotie als alle anderen. Als liefde overheerst in onszelf maakt het niet meer uit wat een ander van ons vindt. Het maakt dan niet uit of een ander jou lief vindt of het niet eens is met wat je doet, want dat maakt geen verschil in wat je voor jezelf voelt. En vanuit zelfliefde kun je ook meer liefde voelen voor een ander. Je hoeft een ander niet te veranderen en kunt hem of haar accepteren voor wie hij of zij is. Je hoeft niet meer te oordelen en ook je mening niet op te dringen aan een ander. Je kunt de ander in zijn waarde laten omdat je jezelf ook in je waarde laat. Dan kun je verbinden op zielsniveau.
Accepteren
Andersom werkt het ook. Bij angst kun je erg gaan oordelen over een ander en jezelf, kun je je eigen mening op willen dringen en je gelijk willen halen. Je kunt op zoek zijn naar acceptatie en aandacht door aan een ander te trekken of juist weg te duwen. Bij angst ben je niet gauw tevreden en moet alles anders. Jij moet vooral anders zijn, vind je zelf. Je moet aan jezelf werken en jezelf aanpassen aan de verwachtingen van een ander, want dan zul je liefde ontvangen. Je kunt jezelf niet accepteren en gaat in gevecht met wat er is. En dit gevecht win je niet zolang je geen liefde aan jezelf kunt geven door jezelf te accepteren voor wie je bent.
Marijke Ivangh (1982) is zelf ervaringsdeskundige. Zij woont samen met haar partner in Warmenhuizen en hebben 2 dochters die net als zij, hooggevoelig zijn. Daarnaast schrijft zij artikelen over hooggevoeligheid en onderwerpen die betrekking hebben op het bewustzijn. Dit alles is te vinden op haar eigen website, mijnbijzonderewereld.nl. Ze houdt enorm van wandelen, mediteren en schrijven is haar passie. Zo hoopt ze met haar blogs en artikelen mensen her- en erkenning te geven en mensen te inspireren onder andere op het platform Hoogsensitief.NL.
